Atıf Sayısı
5
Görüntüleme
15
İndirme
10
Bu araştırmanın amacı tek ebeveyn olan annelerin psikolojik sağlamlıkları ile yaşam doyumları arasındaki ilişkide umut ve affetmenin aracı rolünün incelenmesidir. Araştırmanın örneklemini yaşları 23 ile 69 arasında değişen ve yaşları ortalaması 41.62 ( SS = 8.79) olan 256 tek ebeveyn anne oluşturmaktadır. Okul psikolojik danışmanları aracılığıyla ulaşılan tek ebeveyn annelere COVID-19 salgını nedeniyle online yollarla ölçekler uygulanmıştır. Araştırmada Kişisel Bilgi Formu, Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği, Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeği, Sürekli Umut Ölçeği ve Heartland Affetme Ölçeği kullanılmıştır. Veriler SPSS 24.0 programı ve PROCESS eklentisi ile analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda, psikolojik sağlamlık, yaşam doyumu, umut ve affetme arasında anlamlı pozitif ilişkilerin olduğu; psikolojik sağlamlık ile yaşam doyumu arasındaki ilişkide umut ve affetmenin sıralı aracı rol üstlendiği gözlenmiştir. Bu bağlamda düşünüldüğünde, tek ebeveyn olan annelerin psikolojik sağlamlık düzeylerinin artması umut düzeylerini de arttırabileceği anlamına gelmektedir. Bununla birlikte umut düzeylerindeki artış affetme düzeylerini de arttırarak yaşamdan daha fazla doyum almalarını sağlayabilecektir. Araştırmada test edilen modele yönelik bulgular ilgili alanyazın çerçevesinde tartışılarak teorik ve uygulama temelli çalışmalara doğurgularından bahsedilmiştir.
The study aimed to examine the mediating role of hope and forgiveness in the relationship between psychological resilience and life satisfaction of single parent mothers. This study included 256 single parent mothers with ages ranging between 23 and 69 years and mean age 41.62 ( SD = 8.79). Due to the COVID-19 outbreak, scales were applied online to single parent mothers who were contacted through school psychological counselors. Personal Information Form, Brief Psychological Resilience Scale, Adult Life Satisfaction Scale, Trait Hope Scale and Heartland Forgiveness Scale were used in the study. Data were analyzed with the SPSS 24.0 program and PROCESS macro. According to the analysis results, it was found that there are significant positive relationships between psychological resilience, life satisfaction, hope and forgiveness; it has been observed that hope and forgiveness act as serial mediators between psychological resilience and life satisfaction. The increase in the psychological resilience levels means that their hope levels can also increase. In addition, an increase in hope level will increase their level of forgiveness and enable them to get more satisfaction from life. The findings of the model tested were discussed within the framework of the relevant literature and their implications for theoretical and application-based studies were mentioned.
Alan : Fen Bilimleri ve Matematik
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
