İslam hukuk ekollerinden Hanefiliğin kurucusu olan Ebû Hanîfe’nin fetvalarında ilk başvuru kaynağı olan Kur’an-ı Kerim’in farklı okuyuş şekilleri (kıraatleri) vardır. Bunlar bazı durumlarda anlam, yorum ve hüküm farklılıklarına sebep olmaktadır. Biz de araştırmamızda kıraatlerin yaygın olduğu bir şehirde (Kufe) ve henüz tasnif ve tedvinlerinin yapılmadığı bir dönemde yaşayan Ebû Hanife’nin bu husustaki yaklaşımını ele almaya çalıştık. Bu bağlamda özellikle ondan nakledilen bazı kıraat farklılıklarını ve hüküm verirken onlardan nasıl istifade ettiğini ele aldık. Görünen o ki Ebû Hanife hem sahih hem de zayıf bazı kıraatleri okuyup nakletmiş hatta onlardan hüküm çıkarma konusunda istifade etmiştir. Bunun yanında okumadığı halde Ebû Hanife’ye nispet edilen bazı kıraatlerin söz konusu olması da mümkün gözükmektedir.
ebû hanîfe, the founder of the dynasty of the islamic law, has different forms of reading, which is the first reference source in the fetvaries of the fetva of ebû hanîfe, which in some cases causes meaning interpretation and terms and differences, and in our research, we have tried to address the approach of the ebû hanife, who live in a period where the crumbs are widely used in a city, and yet tasnif and tedvins, in this context, especially if they were transplanted from it, some of them, and how they were able to read, and understand them
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|