Özet:

Sözdizimsel ilişkilere bağlı olarak bir sözcüğün biçiminde veya sözcüğün içinde bulunduğu tümcenin dizilişinde bir başkalaşmanın ortaya çıkması geçişme olarak adlandırılır. Başka bir deyişle, geçişme, iki sözlüksel ögenin sözdizimsel konumlarını etkileyecek şekilde birbirine kaynaşmasıdır. Bu tür yapılar tümcede biçimsel olarak iki ayrı katılan gibi görünse de işlev, konum ve anlamsal roller açısından tek bir birim haline gelmişlerdir. Geçişme, tümcede, genellikle özne ve nesneleri etkileyen bir durumdur. Türk dilleri açısından değerlendirildiğinde özellikle ana ya da yan tümce yüklemi olan eylem ile yönettiği nesne arasında böyle bir birleşmenin meydana gelmesi yaygındır. Bu çalışmada nesne geçişmesi adı verilen bu süreç Türk dillerinden örneklerle ortaya konulacak tümcedeki sözdizimsel, anlamsal, sözlüksel yönden etkileri ile dilbilgiselleşme, görünüş ve kılınış açısından durumu ele alınacaktır.

Anahtar Kelimeler: