Abstract:

Bu çalışmanın konusu Türk çocuklarının anadillerinde yazılmış metinleri okuyup anlama becerisi açısından uluslararası PISA araştırmalarında yaşadıkları yetersizliktir. MEB’e göre sorunun en önemli kaynağı, okuma-yazma öğretiminin bir parçası olarak 2005 yılından beri kullanılan bitişik eğik el yazısı öğretimidir. Bu nedenle yazma öğretimi önümüzdeki yıldan itibaren dik düz yazıyla yapılacaktır. Araştırmanın temel amacı bu başarısızlığın kaynağının bitişik eğik el yazısı öğretimi olup olmadığını ortaya çıkarmaktır. Bu amaçla başlanan çalışmada nicel ve nitel araştırma yöntemleri birlikte kullanılmış, iki ek çalışma yardımıyla öğrencilerin yazı yazma becerileriyle okuma-anlama becerileri arasındaki ilişki incelenmiştir. Üçüncü bir ek çalışma olarak sormaca yoluyla öğrencilerin bitişik eğik el yazısı öğretimi konusundaki görüşleri alınmıştır. SPSS programı yoluyla elde edilen bulgular ile alan yazınındaki diğer bulgulara göre, öğrencilerin yazı yazma becerileri ile okuma-anlama becerileri arasında koşutluk olduğu, çocukların ve velilerin yazı yazmayı el yazısı ile öğretmenin gerekçesi konusunda bilgi eksikliği bulunduğu, öğretmenlerin ise bitişik eğik el yazısı öğretimi konusunda eğitim eksiği olduğu, bu nedenle Türk çocuklarının okuma-anlama sorunun önemli bir kaynağının bitişik el yazısı öğretiminin kendisi değil yanlış uygulanması olduğu sonucuna varılmıştır.

Keywords: