Özet:

Ahlak, felsefenin temel konularından birisidir. Ahlak ile ilgilenen felsefe dalına ahlak felsefesi adı verilmektedir. Teorik etik (ahlak) veya yalın etik olarak bilinen ahlak felsefesi, eski Yunan ile başlar. Bu bilim dalının ilk temsilcileri Sophistler, Sokrat, Sokrat okulunun diğer temsilcileri, Eflatun, Aristoteles, Epikür, Stoacılardır. Bütün bu filozofların ve bilgilerin Ortaçağ sırasında derin bir karanlığa bürünmesinden sonra modern bilimin kurucuları tarafından yeniden keşfi ile çağdaş etik bilimi yeniden kurulabilmiştir. Ortaçağ boyunca kiliseye yenik düşen diğer bilimler gibi etik de dinin baskısı altında kalmıştır. Bu makalede, İlkçağ insan merkezli etik anlayışının Ortaçağ’da nasıl Tanrı merkezli bir hale geldiğini her iki dönemin önde gelen filozofları açısından erdem kavramının geçirdiği anlam evreleri çerçevesinde ele alınmaya çalışılacaktır

Anahtar Kelimeler: