Özet:

Hıristiyan Müslüman ilişkileri 12. ve 13. yüzyıllarda farklı süreçlerden geçmiştir. Bazıları nefret dilini kullanırken, diğer bazısı ılımlı bir tutum sergilemişlerdir. Bernard de Clairvaux, Peter the Venerable, Francis of Assisi ve Thomas Aquinas bu süreçte farklı yaklaşımları ile öne çıkan önemli dini kimliklerdendir. Bernard, Burgonyalı bir başrahipti. Manastır çalışmalarına ek olarak, Batı Avrupa seyahatlerinde tanrı vizyonunu açıklamak ve kiliseyi savunmak için büyük çaba gösterdi. Papa'nın takdir ve danışmanlık görevinin bir yansıması olarak Müslümanlara karşı haçlı seferleri hakkında vaaz verdi. Haçlı seferleri sırasında papalık, İslam'a ve Muhammed'e karşı olumsuz bir tutum benimsemişti. En iyi şekilde bir antagonizm olarak tanımlanabilir. Bu tavrın nedeni, İslam'ın 12. ve 13. yüzyıllarda batıda hızla yükselmeye başlaması ve İslam'ın ilerleyişi karşısında ciddi önlemler alınması gerektiğiydi. Bu süreçte kullanılan yöntem bir yandan askerlerle Müslümanlara karşı savaşmak, diğer yandan Muhammed'e, Kuran'a ve İslami değerlere karşı çok olumsuz bir dil kullanmak olmuştur. Bernard tarafından hazırlanan broşür, savaşan Hıristiyanlığın en agresif ifadesi oldu ve bir anlamda suçun kutsal kılınmasıydı. Bir yandan Hıristiyan aleminde barışı yeniden tesis etmeye çalışırken, diğer yandan dini askeri hizmetlerle karıştırıyordu. Bernard’ın öğretisi, kötülüğü ortadan kaldırmak için Hıristiyan olmayanların öldürülmesi gerektiğiydi. Peter the Venerable Cluny Benedict manastırının başrahibiydi. Birçok uluslararası dini konseyde yer aldı. İslam hakkında pek çok kaynak topladı. Her seviyeden İslam alimleriyle uzun dini görüşmeler yaptı. Kilise ve Bernard’ın tövbe ve fetih mantığı sadece her Hıristiyanı Müslümanlara karşı silah ve kılıçla savaşmaya ve Hıristiyan âlemini bu şekilde genişletmeye daveti üzerine kurulurken, Peter, Haçlı Seferleri'ne karşı çıkmadığı halde aklı şiddete tercih ederek daha farklı bir yaklaşımın öncüsü haline gelmişti. Yaptığı ilk şey pek çok Arapça kitabın ve özellikle Kur’an'ın Latinceye tercümesi oldu. Bu Kur’an’ın Latinceye ilk tercümesidir. Asıl amacı, Hıristiyan dünyasını İslam hakkında aydınlatmak ve onu çürütmekti. Peter silahlara, kuvvete ve nefrete değil, sözlere, nedenlere ve sevgiye vurgu yaparak Müslümanları daha objektif bir tavırla dönüştürmek istedi. Ancak İslam, reddedilmesi ve yok edilmesi gereken düşmanca din olarak kaldı. Peter, Müslümanları sevgiyle kucaklasa da, seleflerinin Muhammed'e karşı tavrını sergiledi, onu şeytanın sözcüsü ve oğlu olarak tanımladı ve öğretilerini tamamen gerçek dışı ve hatalarla dolu olarak tasvir etti. Buna ek olarak, ona göre İslam, kutsal olmayan, insan yapımı bir doktrin, sapkınlıkların toplamı ve benzeri olarak tanımlandı. Kısacası, Peter Muhammed'e ve İslam'a karşı çok olumsuz bir dil kullandı. Peter, savaşmak yerine, Kuran ve diğer önemli İslami eserleri tercüme ettirip çürüterek Hıristiyanların çıkarlarını Müslümanları dönüştürmeye yönlendirmeye çalıştı. Amacının iki temel ilkeyi uygulamak olduğu düşünülmektedir: İslam hakkındaki cehaleti ortadan kaldırmak ve İslami değerleri çürütmek. Peter’in sözlere ve akla, Müslümanları sevmeye ve misyonlara davet etmesi Francis of Assisi ile yeni bir boyut kazandı.

Anahtar Kelimeler: