Özet:

Siyasal yozlaşma olgusu, modern öncesi dönemde siyasal ahlak kavramının bakış açısıyla değerlendirilmiş; yönetenlerin meşruiyetini Tanrıdan, ilahi güçten aldıkları bu dönemde siyasal ahlak da Tanrısal ahlak anlayışı çerçevesinde temellendirilmiştir. Bu anlamda siyasal ahlakı bozan davranış ve eylemler siyasal yozlaşma olarak adlandırılmıştır. Yöneten-yönetilen ilişkisinde yönetenlerin erdemli ve adil olmaları siyasal ahlak için iki önemli koşul olarak kabul edilmiş; siyasal ahlakın ilk ihlalleri olarak da siyasi iftira ve yalancılık gösterilmiştir. Modern döneme geçişle birlikte, yöneten-yönetilen ilişkisindeki değişime, siyasal yapının işleyişindeki farklılaşmaya bağlı olarak siyasal ahlak ve siyasal yozlaşma kavramları değişmiş ve içerik olarak genişlemiştir. Siyasal yozlaşma kavramının içerik olarak genişlemesine neden olan etken, siyasal alanın genişlemesi ve siyasal aktörlerin artmasıdır. Özellikle, siyasal partilerin siyasal yaşam içinde temel öğe olmaları ve siyasal partiler arasındaki siyasal iktidar yarışı siyaset yapma yöntemlerini de değiştirmiştir. Siyaset, propaganda ve inandırma yöntemlerinin yoğun olarak kullanıldığı bir alan olmuştur. Bu çok yönlü ilişki biçiminin kullandığı en önemli araç paradır. Siyasal partilerin seçim kampanyaları ve parti harcamaları için gerekli olan parayı elde etme ve kullanma biçimlerinden doğan ihlaller önemli siyasal yozlaşma nedeni olarak değerlendirilmiştir. Bu nedenle siyasetin finansmanı, yönetişim ve sürdürülebilir kalkınma gibi konuları da içine alacak biçimde toplumsal ve siyasal sonuçları olan bir olgudur. Bu çalışma, siyasetin finansmanını siyasal yozlaşma olgusuna olumsuz etkileri açısından ele almakta ve bu olumsuz etkileri önleyecek yöntemleri de değerlendirmektedir.

Anahtar Kelimeler: