Özet:

Giriş: Perkütan koroner girişim sonrası miyokart hasarı sıklıkla görülmektedir. Miyokart hasarı iskemi/reperfüzyon hasarına, yan dal tıkanmasına ve aterotrombotik debrisi distal embolizasyonuna bağlı gelişmektedir. Uzaktan iskemik ön koşullanma iskemi reperfüzyon hasarından korunmada ümit verici teknikledendir ancak uzun dönem sonuçları ile ilgili yeterli veri henüz bulunmamaktadır. Biz bu çalışmada  perkütan koroner girişim öncesi uygulanan tek sefer uzaktan ön koşullanmanın bir yıl sonunda majör kardiyovasküler olaylar üzerine etkisini araştırmayı planladık. Hastalar ve Yöntem: Elektif perkütan koroner girişim planlanan 102 hasta çalışmaya alındı ve hastalar iki gruba randomize edildi. Ön koşullanma grubundaki hastalara girişimden önce, kan basıncı manşonu 5 dakika boyunca 200 mmHg’da şişirilerek ön koşullanma uygulandı. İşlem öncesi ve sonrası cTroponin-I değerlerine bakıldı. Birinci yıl sonunda hastaların klinik durumları sorgulandı (angina, kalp yetersizliği, ölüm, miyokart infarktüsü, tekrar revaskülarizasyon). Bulgular: Yüz iki hastanın 90’ına ulaşılabildi. Ortalama takip süresi 432 vs. 423.5 gün (p= 0.793). Ön koşullanma grubunda koroner girişim sonrası 16. saat cTroponin-I değeri kontrol grubuna göre daha düşük bulundu ancak istatistiksel anlamlılık saptanmadı (0.079 μg/L vs. 0.069 μg/L, p= 0.074). cTroponin-I beş kat arttığı hasta oranı da ön koşullanma grubunda daha azdı ancak bu fark da istatistiksel olarak anlamlı saptanmadı (24.4% vs. 13.3%, p= 0.301). Ölüm, miyokart infarktüsü ve tekrar revaskülarizasyon açısından gruplar arasında fark saptanmadı. Sonuç: Tek sefer uzaktan iskemik ön koşullanmanın elektif perkütan koroner girişim sonrası majör kardiyovasküler olaylar üzerine etkisi saptanmamıştır.

Anahtar Kelimeler: