Görüntüleme
154
İndirme
37
İnsanoğlu, tarihin başlangıcından bu yana, iyilik-kötülük meselesi üzerine kafa yormuş ve hayatını kurarken bu iki olgunun etkilerinden yararlanmıştır. İnsan hayatının her alanında bu olguların izlerine rastlamak mümkündür. İnsanın duygu ve düşüncelerinin aktarımı için bir araç işlevi gören edebiyat, aynı zamanda insan hayatının da bir yansımasıdır. Bu nedenle edebî ürünlerde de kötü, kötülük ve kötü olana dair birtakım izler bulunmaktadır. Binlerce yıllık bir bilgi birikimi ve kültürün ürünü olan Divan edebiyatı ve şiirinde de olumsuz yönleriyle hafızalara kazınmış birtakım olay ve felaketler, bu hadiselere sebebiyet veren cani ve kötü şahsiyetler ile bu şahsiyetlerin kötü eylemlerinin tezahürüne rastlamak mümkündür. Divan şairleri, toplumsal hafızada kötü yer edinmiş hadiselere seyirci kalmamış, bunları şiirlerinde işlemişlerdir. Divan edebiyatı ve şiirinde, her meselede olduğu gibi, kötülük de idealize edilmiş ve kötülük, kötü şahsiyetler üzerinden aktarılmıştır. Şairler, geleneğe uygun olarak olumsuz ve kötü vasıflara sahip şahsiyetlerin isimlerini anarak kötülük konusunu ele almış, bunu yaparken de çoğunlukla telmih ve teşbih sanatlarından faydalanmışlardır. Divan şiirinin beslendiği kaynaklarda da olumsuz ve kötü vasıflarıyla ün yapmış şahsiyetlerin sayısı oldukça fazladır. Divan şiirinde yer alan kötü şahsiyetlere bakıldığında, bunların genel itibariyle, dinî, tasavvufi, tarihî, mitolojik ve efsanevi şahsiyetler oldukları görülmektedir. Bu şahsiyetlerin büyük bir kısmı Arap, Fars, Türk ve Moğol kökenlidir. Bu çalışmada, Divan şiirinde ismi zikredilen olumsuz ve kötü özelliklere sahip olduğu tespit edilen otuz iki kötü şahsiyet üzerinde durulmuş ve şiirde nasıl ele alındıklarına dair bazı tespitlerde bulunulmaya çalışılmıştır.
The human Son has since the beginning of history been thinking about the question of good and evil and has benefited from the effects of these two phenomena while building his life. It is possible to find traces of these phenomena in all areas of human life. Literature, which serves as a tool for the transmission of human feelings and thoughts, is also a reflection of human life. Therefore, there are some traces of evil, evil and evil in the literary products. A thousand-year-old accumulation of knowledge and culture is a product of Divan literature and poetry, and a number of events and disasters that have been wrapped into memories with their negative aspects, can be found in the manifestation of the evil and evil personalities that cause these events and the evil actions of these personalities. The poets of Divan did not see the events that had a bad place in the social memory, they did them in their poems. In Divan literature and poetry, as in all matters, evil is idealized and evil is transmitted through evil personalities. Poets, according to the tradition, addressed the subject of evil by mentioning the names of the characters with negative and bad qualities, and in doing so they mostly took advantage of the art of telmih and encouragement. The number of people in the poetry of Divan is also quite high in their negative and bad qualities. When it comes to the bad characters in the Divan poem, it is generally seen that they are religious, tasavvuffic, historical, mythological and legendary characters. Most of these characters are of Arabic, Persian, Turkish and Mongol origin. This study focused on thirty-two bad characters that were found to have the negative and bad characteristics mentioned in the poetry of Divan and tried to find some findings about how they were treated in the poetry.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley