Abstract:

Sosyal hizmetin amacı; bireylerin, ailelerin ve toplumların gerek içsel, gerekse çevresel nedenlerle, ortaya çıkan sorunlarını önlemek ve çözmenin yanı sıra, sosyal adalet ve sosyal değişim odaklı bir müdahale oryantasyonuyla, insanların iyilik hallerini geliştirerek, sosyal refaha ulaşmalarını sağlamaktır. Müracaatçıyla, çalışma açısından bakıldığında ise sosyal hizmet mesleği; müracaatçının güçlü yönlerinin ortaya çıkarılması, sorunlar karşısında kendi kendisine yetebilmesi, sorunla baş etme konusunda ona güven kazandırılması gibi noktalarda, işlev ve amaçları olan bir meslektir. Bu makaleye konu olan, problem çözme yaklaşımı ise sosyal hizmet literatüründe, sorunun çözülmesi noktasında, müracaatçı-uzman birlikteliği ve uyumuna dayanan bir yaklaşımdır. Bu bağlamda, problem çözme yaklaşımı, sosyal hizmetin temel amaçlarına, doğrudan olumlu katkı sağlaması yönüyle, mesleki uygulamalarda, oldukça önem arz etmektedir. Genelci yaklaşım, güçlendirme yaklaşımı, sistem yaklaşımı, ekolojik sistem yaklaşım, gibi pek çok yaklaşım sosyal hizmet müdahalelerinde, etkin olarak kullanılmaktadır. Fakat, problem çözme yaklaşımı, sosyal hizmet literatüründe, temel bir yaklaşımdan ziyade, bahsedilen diğer yaklaşımların uygulanması sürecinde bir müdahale tekniği olarak ele alınmış ve işlenmiştir. Ayrıca, ulusal sosyal hizmet alan yazınında, problem çözme yaklaşımı ile ilgili çalışmalar niceliksel olarak oldukça sınırlıdır. Bu makalede, genel hatları ile “Problem Çözme Yaklaşımı”nın ortaya çıkışı incelenecek ve bu yaklaşımdan, sosyal hizmet müdahalelerinde, nasıl yararlanılabileceği, vaka örneği üzerinden açıklanmaya çalışılacaktır.

Keywords: