Abstract:

Le Petit Nicolas, René Goscinny tarafından kaleme alınmış ve Jean-Jacques Sempé tarafından resimlenmiş, en çok satan kitaplar arasında yer alan bir çocuk öyküleri serisidir. Sempé ile birlikte Nicolas’nın maceralarını hayal eden Goscinny, Nicolas’nın aklından geçenlerin olduğu gibi sözcüklere döküldüğü, yer yer dilbilgisi kurallarına uymayan ve bilinç akışı düzeninde yansıtılan bir çocuk dili ortaya koymuş, bu dil öykülerin ilk yayınladığı 1950’lerden bu yana okuyucuları cezbetmiş ve bunun sonucunda öyküler Türkçe, İngilizce ve Almanca da dahil olmak üzere kırktan fazla dile çevrilmiştir. Serinin çevirilerinde, farklı çevirmenler tarafından isimlerin çevirisine yönelik olarak alınan kararların çeşitliliği özellikle dikkat çekicidir. Bu çalışmanın bütüncesinde, Le Petit Nicolas ile; Vivet Kanetti, Eray Canberk, Ümit Ülker, Saadet Özen ve Esra Erdoğan tarafından yapılan Türkçe çevirileri; Stella Rodway, Anthea Bell ve adı belirtilmemiş bir çevirmen tarafından yapılan İngilizce çevirileri; ve Hans Georg Lenzen tarafından yapılan Almanca çevirisi yer almaktadır. Bu çalışmada, Jean Van Collie’nin tanımladığı 10 strateji üzerinden, çocuk edebiyatında farklı çevirmenler tarafından isimlerin çevrilmesine yönelik olarak yapılan farklı tercihler, çevirmen kararlarının arkasındaki olası nedenler ve kararların metnin çocuklar açısından okunabilirliği ve anlaşılabilirliği üzerindeki sonuçları incelenmektedir. Ayrıca, her bir tercihin olası yararları ve kısıtlarının üzerinde de durulmaktadır. Çalışmanın sonucunda, kullanılan her bir farklı tercihin anlama bir şeyler ekleyebileceği ya da anlamdan bir şeyler eksiltebileceği ortaya koyulmakta, bundan hareketle de isimlerin nasıl aktarılacağına karar verilmeden önce çözümlenmelerinin önemi vurgulanmaktadır.

Keywords: