Özet:

Bu çalışma sınıf içi konuşma dilinin eğitim programında öğretme ve öğrenme yöntemine katkı sağlanmasına yönelik uygulanmıştır. Milli Eğitim Bakanlığı tarafından 2005 yılından itibaren yürürlüğe konulan ilköğretim programında öğrenci merkezli bir eğitim anlayışı esas alınmıştır. Bu anlayışla, öğrenci ezberci birey olmaktan uzaklaştırılmak amaçlanmaktadır. Tamamen öğrenci merkezli olan bu program ile amaç, araştırmacı ve sorumluluk bilinci yüksek bireyler yetiştirmektir. Bu araştırmada genel tarama modellerinden tekil tarama modeli kullanılmıştır. Tekil tarama modelinde amaç, değişkenlerin tek tek, tür ya da miktar bakımından belirlenmesidir. Tekil taramalar belirli durumları ve alışkanlıkları saptar ve içerik çözümlemeleridir. Araştırmada da ilköğretimin ikinci kademesinde (6. 7. ve 8. sınıflar) çalışan Türkçe öğretmenlerinin, Kişisel Bilgi Formundaki bilgiler de göz önüne alınarak, konuşma ilgileri, ölçek yardımı ile tespit edilmiştir. Araştırmanın çalışma evreni, KKTC'de ortaöğretimin birinci kademesinde çalışan Türkçe öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise, 2015-2016 eğitim-öğretim yılında KKTC bölgelerinde görev yapan 155 Türkçe öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama amacıyla Kişisel Bilgi Formu ve Konuşma İlgisi Ölçeği kullanılmıştır. Konuşma İlgisi Ölçeği MEB Öğretmen Kılavuzunda konuşma becerisinin kazandırılması için belirtilmiş olan kazanımlar doğrultusunda hazırlanmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlar, öğretmenlerimizin büyük çoğunluğunun öğretmenlik mesleğinin bilincinde olduğunu ve sınıf ortamında buna uygun davrandığını göstermektedir. %30’lık bir dilimin ise Türkçe Öğretim Programının hedef ve kazanımlarına yönelik yeterli bilgiye sahip olmadıklarını veya uygulamakta yetersiz kaldıklarını göstermektedir. Bu araştırmada Türkçe öğretmenlerinin sınıf içinde kullanmış oldukları konuşma dilinin tespit edilmesi ve değerlendirilmesi, programın hedeflerine ulaşıp ulaşmadığının tespiti yönüyle araştırmamız için önem taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler: