Abstract:

Kimlik her şeyden önce insanın varlığıyla ilgili dayanak noktalarını açığa çıkaran anlam kaynağıdır. Birey kendini kimlik aracılığıyla tanımlar ve konumlandırır. Diğer bir ifadeyle kimlik, kişi için neyin anlamlı olduğuna dair içselleştirdiği anlayışlarla ilişkilidir. İnsan varolduğu günden buyana kendi varlığı ve içinde dünyaya geldiği evreni anlamlandırma ve kendisini konumlandırma gereksinimi duymuştur. İnsanın varlığı ve evreni anlamlandırma çabası onu diğer canlılardan ayıran temel özelliklerden biridir. İnsan varlığını sürdürdüğü sürece onun bu çabası da devam edecektir. Tarihi süreç içerisinde insan bu ihtiyaç doğrultusunda çeşitli girişimlerde bulunmuştur. İnsanın varlığı anlamlandırma çabalarından biri de kuşkusuz din olmuştur. İnsan din aracılığıyla evreni tutarlı bir varlık olarak algılama gayretine girmiştir. Din, bireyin tutarlı bir anlam dünyası inşa etmesine zemin teşkil etmiştir. Böylelikle din varlık dünyasıyla bağları koparılan insanın kimlik bunalımına düşmesini engellemiştir. Din, insanın kendisini ve evreni anlamlandırma çabalarına özellikle modernlik öncesi cevap sunmuştur. Fakat modernlik ile birlikte dinin varlığı tartışma konusu olmuş, hatta dinin zamanla yok olacağı öngörülmüştür. Ancak her ne kadar dinin toplum üzerinde etkisi nispeten zayıflasa da devam etmiş, din hâla günümüz dünyasında insanların anlam ve istikamet referansı olarak varlığını sürdürmüştür. Böylelikle bugün için din kimliğin teşekkülünde önemli bir faktör olarak yerini almıştır. Ayrıca din, bireylerin gündelik yaşamda kendilerini farklı konumlandırmalarına imkan tanıyarak alternatif bir kimlik sunmutur.

Keywords: