Çok uluslu geniş Osmanlı coğrafyasında, Türkçenin gelişimi her yerde aynı seviyede değildir. Örneğin 17.yüzyılda Mısır ve çevresinde Kıpçak Türkçesinden Oğuz Türkçesine geçişin son aşamaları yaşanırken Anadoluve Rumelideki Oğuz Türkçesi, Klasik Osmanlı Türkçesi dediğimiz içinde Arapça ve Farsçanın yoğunu olduğubir Türkçe dönemine ulaşmıştır. Ayrıca bu devirde, Arap dünyası başta olmak üzere, Türkçe bilmeyen Osmanlıtebaası gündelik yaşamaları için Türkçe öğrenmek, Anadolu ve Rumelideki Türk halkı da Osmanlı kültür vesanat dilini anlamak için Arapça ve Farsçayı öğrenmek ihtiyacı hissetmişlerdir. Bu dönemin dilsel gelişmelerinevakıf ve halkın ihtiyaçlarını iyi tespit eden, Bin Muhammed Salih, Irak, Mısır, Anadolu ve Rumelide Türk diliile ilgili çalışmalar yürütmüştür. Özellikle, Eş-Şüzurüz-Zehebiyye ve Kıtaʿil-Ahmediyye fi-Lugatit-Türkiyye,Kamūsul-Ervāmu fi Nizāmil-Kelāmi3, Uknumu fį Lugatir-Rūmi ile et-Tercumānu fį Lugati Āli Oŝmāni adlıeserleri, hem dönemin Türkçesi hem de bu dil vasıtasıyla gerçekleştirilen eğitim-öğretim, sözlükçülük vb.faaliyetler açısından önemli veriler içermektedir. Bu çalışmada, adı geçen eserlerden hareketle Bin MuhammedSalihin yaşamı, Türk diline katkıları ve Eş-Şüzurüz-Zehebiyye ve Kıtaʿil-Ahmediyye fi-Lugatit-Türkiyye adlıeseri ele alınıp değerlendirilmiştir.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|