Abstract:

İngiltere’de, Endüstri Devrimi sonrasında, William Morris’in öncülüğünde gelişen Arts and Crafts, sanat-zanaat birlikteliğini savunan ve makineyi reddeden bir sanat/tasarım hareketidir. Bu hareket, Avrupa’da Art Nouveau ve Jugendstil gibi tasarım hareketlerinin doğmasına yol açmıştır. 1919’da Almanya’da ise Bauhaus Okulu, Arts and Crafts hareketinin sanat-zanaat birlikteliğine makineyi de ilave ederek, endüstriyel üretime yönelik disiplinlerarası bir eğitim programı uygulamıştır. Okul, usta-çırak ilişkisi içinde atölyelerde verdiği eğitimde, 20. yüzyılın değişen plastik dilini, kadrosunda bulunan sanatçı ve mimarların önderliğinde ‘Biçim işlevi izler’ ilkesi ile tasarımlara aktarmıştır. Bauhaus okulunun tekstil tasarım tarihi için önemi başlangıcından itibaren var olan ‘Dokuma Atölyesi’dir. Bauhaus’ta dokuma, sanatsal bir ifade aracı olmanın ötesinde tekstilin temel öğesi olarak yeni malzemeler ve yeni teknolojiler ile işlevsellik ekseninde ele alınmıştır. 20. yüzyılın en zor döneminde kurulan Bauhaus, yarattığı estetik dil, deneysellik arayışı ve sorguladığı işlevsellik ile günümüz tekstil tasarımının var olmasında öncü bir role sahiptir.

Keywords: