Özet:

Cumhuriyet öncesi geleneksel bir yaklaşım tavrında işlenen seramik geleneksellikten çağdaşlığa doğru yol aldığında bile geçmişinden sıyrılamamış ve geçmişe karşıt bir duruş sergilememiştir. Erken dönem diye adlandırabileceğimiz 1950’li yıllarda, seramik sanatçılarından Füreya Koral eserlerinde mimari dekorasyon için çözümlemeler aramış ve bu alanda çağdaş seramik sanatını mimari ile bütünleştirecek yapıtlar üretmiştir. Çağdaş anlamda yaklaşımlarda bulunan sanatçı, mimari ve seramiğin birlikteliğinin çok köklü olması nedeni ile geleneksel yaklaşımlardan istifade ederek onları modern anlamda tekrar yorumlamış, iç ve dış mekanlarda kullanımı üzerine çalışmalarda bulunmuştur. Böylece gelecek kuşaklar için çağdaş seramik eserlerinin mimari dekorasyonda kullanımı için örnek teşkil edecek eserler ortaya çıkmıştır. İkinci kuşak çağdaş Türk seramik sanatçısı olarak kabul edebileceğimiz Atilla Galatalı, daha sonra Fureya Koral’in tekniğini geliştirerek özgün yorumlamalarda bulunmuş ve Devingen Organik Yüzey kuramı ile yüzeyin hareketliliği üzerinde duran sanatçı iç ve dış mekanlarda eserlerini mimari dekorasyonu bütünleyici bir unsur olarak değerlendirmiştir

Anahtar Kelimeler: