Özet:

Türkiye son yarım asırlık bir süreçte tarımdan sanayi ve hizmetlere doğru ekonomik yapısal bir dönüşüm ile kırdan kente göçle birlikte hızlı bir kentleşme dayalı sosyal dönüşüm yaşamıştır. Buna karşın tarımın ekonomideki ağırlığı ve kırsal alanların sosyal yapıdaki önemi halen devam etmektedir. Hızlı göç erkek nüfusunun kentlere kalıcı ya da geçici olarak yerleşmesine, buna karşın köylerin ise çoğunlukla kadınlara kalmasına yol açmıştır. Halen tarım alanlarının mülkiyetinin çoğunluğunun erkekler üzerinde olmasına karşın, tarımda ağırlıklı olarak kadın emeği kullanılmaktadır. Ülke genelindeki kadın çalışanların da çoğunluğu tarım sektöründedir. Ücretsiz ve sigortasız çalışmanın tarım sektöründeki kadınlar için olağan hale gelmesi, kadınların Çiftçi Kayıt Sistemi'ne kayıt olması, sigortalanması, sosyal güvenliğinin sağlanması, emekliliğinin garantilenmesi, devletin tarımsal destek ve teşviklerinden yararlanması, kooperatiflere üye olunması, kredi desteğinin sağlanması, ürünlerini etkin bir şekilde pazarlayabilmesi yeterince mümkün olmamaktadır. Aksaray İli sınırları içindeki 10 köyde yapılan nitel araştırma kapsamında 50 kadın çiftçi ile yapılan mülakatlar sonucunda tarımda kadın emeğinin yapısal sorunları analiz edilmiş ve sorunların sebepleri tespit edilmeye çalışılmış ve politika önerilerinde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler: