Özet:

Hikâye anlatıcılığı kültürel mirasın kalıcılığını sağlamıştır. Deneyim, kültür aktarımının ve geçmişle bağlantının bir aracı olarak hikâye anlatıcılığı sözel kültürün eğlenceli bir şekilde sunulmasını sağlamaktadır. Yüzyıllar boyunca bilgiler sözel dil aracılığıyla öğretilmiştir. Aktarılmak istenen öğretiler hikâyeleştirilerek, anlatıcının yetenekleriyle birleşmiştir. Bu kombinasyonun sonucu olan hikâye anlatıcılığı, eğitimde kullanılan önemli bir öğretim metodu olmuştur. Hikâye anlatıcılığının eğitimde kullanılması öğrencilerin akademik becerilerini geliştirmede etkili olduğu görülmüştür. Hikâye anlatıcılığı bilgilerin somutlaştırılmasını ve kalıcılığını sağlamaktadır. Yazma, dinleme, konuşma ve sözel dil becerilerini geliştirmektedir. Öğrencinin empati yapma, kendini ifade etme, eleştirel düşünme becerilerini geliştirmekte ve yeteneklerini fark etmesini sağlamaktadır. Aynı zamanda öğrencilere hikâye anlatma fırsatı vererek; kendi hikâyelerini oluşturmalarını, kendilerini keşfetmelerini ve kendini doğru ifade eden bireyler olmalarını sağlanmaktadır. Fakat yazılı dil ile hikâye anlatıcılığı diğer öğretim metotların gerisinde kalmış ve nadiren kullanılan bir eğitim aracı haline gelmiştir. Bu çalışmada akademik ve sosyal değerinden dolayı hikâye anlatıcılığı incelenmiştir. Literatür taranmış, eğitimin en eski formu olarak hikâye anlatıcılığı ile ilgili genel bir çerçeve çizilmiştir. Elde edilen bulgular hikâye anlatıcılığı, hikâye anlatıcılığının tarihi, eğitsel değeri, hikâye anlatıcılığı araştırmaları, öğrencilere yararları ve anlatıcının özellikleri başlıkları altında incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler: