Özet:

Çocukların zamanlarının büyük bir çoğunluğunu geçirdiği okul bahçeleri birçok çocuk için doğal, açık alanda kendi akranları ile iletişim kurabilecekleriönemli mekânlardan biri olarak kabul edilmektedir. Okul bahçelerinin özellikle doğal elamanlarla düzenlenmiş okul bahçelerinin çocuğun gelişimi üzerinde onarıcı/pozitif etkileri olduğu da yapılan çalışmalarla belirlenmiştir. Bu çalışmanın amacı doğal çevrede oyun oynamanın ve doğal elemanlarla düzenlenmiş okul bahçelerinin çocuğun gelişimi açısından öneminin, okul bahçelerinin çocuk için daha yaşanılır kılınması için okul bahçelerinin tasarlanmasında farkına varılması gereken unsur ve niteliklerin çocuk gözünden ortaya konmasıdır. Cocukluk çağında okul dış cevrelerinin tecrube edilmesinden,okul bahceleri,okul yolu ve çocuğun favori mekanlarının nasıl anlamlandırıldığı üzerinde durulmuş olup, geniş kapsamlı literatür araştırmasına dayanan bir derleme çalışmasıdır. Okul ve çevresinin tasarımında sadece mekansal büyüklük ve niteliklerle ilgili standartları gözönünde bulundurmanın yeterli olmayıp, bu mekanlar tasarlanırken doğala yakın tasarlanmış çocuk oyun mekanlarının restoratif/onarıcı etkisini de gözönünde bulundurarak, çocukların daha katılımcı anlayışla, çocuğun hafızasında ve sonrasında gelişimsel hayatında iz bırakacak şekilde düzenlenmesi gerekliliğidir. Disiplinlerarası bir yaklaşımla mimarlar, iç mimarlar, pedagoglar, yöneticiler, öğretmenler ve öğrencilerin ortak sorumlulukla ve bir arada çalıştığı tasarımsal bir süreç modellemesi gelecekte yapılacak çalışmalara önerilmektedir.   

Anahtar Kelimeler: