Abstract:

Bilindiği üzere, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu 40/1 ?nci maddesinde düzenlenen götürü gider uygulaması doğrultusunda ihracat, yurt dışında inşaat, onarma, montaj ve taşımacılık faaliyetlerinde bulunan mükelleflerin bu faaliyetlerden döviz olarak elde ettikleri hâsılatın binde beşini aşmamak kaydıyla götürü olarak hesapladıkları giderleri de vergiye tabi safi kazancın tespitinde dikkate alabilecekleri hüküm altına alınmıştır. Çalışmamızda ihracat işlemi gerçekleştiren mükelleflere tanınan götürü gider kaydı imkânından gelişen ekonomik şartlar ile serbest bölgelerin revize edilen kuruluş ve faaliyet amacı doğrultusunda bölgede faaliyet gösteren mükelleflerin de yararlanmasının gerektiği ve bu hususu temin etmek için 193 sayılı Yasada düzenleme yapılması gerektiği önerisi getirilecektir. Bu yönde yapılacak yasal bir düzenlemeyle vergilemede tarafsızlık ve eşitlik ilkesi doğrultusunda safi kazancın vergilendirilmesi amacına uygunluk sağlanacaktır.

Keywords: