Özet:

Avrupa Birliği kurucu anlaşmalarından Roma Anlaşması, görsel işitsel politikaya ilişkin özel bir düzenleme getirmemiştir. Avrupa bütünleşmesi anlamında taşıdığı öneme rağmen AB' nin bu sektöre yönelik politikaları seksenli yılların ikinci yarısından sonra önem kazanmaya başlamıştır. Yeni iletim teknolojilerinin gelişimi sürecinde ve televizyon programları yapımında AB'nin göreceli olarak ABD'nin gerisinde kalması, AB kurumlarını medya sektörünün teknolojik, ekonomik ve kültürel boyutlarına ilişkin birtakım atılımlar yapmasına neden olmuştur. AB Komisyonu'nun 1984 yılında yayınladığı, Yayıncılık Ortak Pazarının Kurulması Hakkında Yeşil Belge, Avrupa Birliği'nin bu anlamdaki ilk hareketidir. Anılan belgede Komisyon, Toplulukta yayın özgürlüğünün sağlanabilmesi için televizyon yayınlarına uygulanan ulusal kurallar, telif hakları reklam yayınları, cevap ve düzeltme hakları küçüklerin muzır neşriyattan korunması gibi alanlarda üye devletler mevzuatının uyumlaştırılması önerilmiştir. Bu gelişmeler sonrası, 1986 yılında kabul edilen ve uydu yayıncılığında teknik standartların uyumlaştırılmasını öngören Konsey Direktifi ile ilk defa Topluluk görsel-işitsel politikası ifadesi kullanılmıştır. Bu çalışmada, AB bütünleşmesi açısından büyük önem taşıyan, kültürel bütünleşmenin temel aracı olan ve AB kültür politikası ile birlikte değerlendirilen AB görsel işitsel politikasının yasal çerçevesi incelenmektedir. Anahtar sözcükler: AB Görsel İşitsel Politikası, AB Medya Hukuku, AB ve medya. Abstract: European Union Media Law in Terms of European Union Audiovisual Policy The Treaty of Rome did not grant the Community any specific powers in the field of audiovisual policy. At the start of the 1980s, the development of new broadcasting and distribution techniques and the realization that the European Community was falling further and further behind the United States in the making of television programmes prompted the Community institutions to take new initiatives with technological, economic and cultural aspects. In 1984, the European Commission presented a Green Paper on the establishment of a common market in broadcasting. In the same year the Council adopted resolutions concerning the development of a European programme-making industry, measures to combat audiovisual piracy and the harmonisation of the rules on the distribution of films by the various media. It was in 1986, with the proposal for a Television without Frontiers directive that the first real reference was made to a "Community audiovisual policy". The Television without Frontiers Directive is the cornerstone of the European Community's audiovisual policy. This Directive was adopted in 1989 and revised in 1997. In this paper the historical development of the Law of EU Media and audiovisual policy is analysed by theoretical study. Key words: Community Audiovisual Policy, EU Media Law, EU and media.

Anahtar Kelimeler: