Özet:

Orta gelir tuzağı, 2000’li yıllarda büyüme ve kalkınma literatürüne girmiş ve üzerine farklı yaklaşımlarda bulunulan bir kavramdır. Bir ülkenin, kişi başına düşen milli gelir düzeyinin orta gelir grubunda yer alması, bu ülkenin bir üst gelir grubuna ulaşamaması ve mevcut durumunu koruması orta gelir tuzağı olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışmada, Tayland, Türkiye ve Çin için orta gelir tuzağı içinde bulunup bulunmadıkları ve eğer orta gelir tuzağı içindelerse bu durumun hangi faktörlere bağlı olabileceği üzerine bir deneme yapılmaktadır. Seçilmiş üç ülke üzerine yapılacak olan analizde, Vektör hata düzeltme modeli (VECM), Etki-tepki analizi ve Varyans ayrıştırması yönteminden faydalanılarak, kişi başına GSYİH (KBG) ile enflasyon (ENF), mal ve hizmet ticaretinin GSYİH’daki payı (TİC), tarım sektörün GSYİH’daki payı (TAR) ve Gini katsayısı (GINI) gibi ekonomik değişkenler kullanılmaktadır. Çalışmanın sonuç bölümünde ise, KBG ile belirleyenleri arasındaki etki derecesinden yola çıkarak ülkelerin orta gelir uzağından çıkabilmeleri yönünde çeşitli önerilerinde bulunulmaktadır.

Anahtar Kelimeler: