Özet:

İnsan nüfusunun hayatta kalabilmesi için elzem bir kaynak olan gıda, devletler için de her zaman güç ve çıkar mücadelesinin konusu olmuştur. Ulusal gücün önemli bir parametresi olarak görülen gıda güvenliği, ülkenin demografik yapısın korunması noktasında önemli bir unsur olmasının yanında devletin siyasi ve ekonomik açıdan da kalkınmasının önünü açar. Günümüzde, dünya nüfusundaki hızlı nüfus artışı ve küresel ısınma temelli iklim değişikliklerinin ortaya çıkardığı yeni koşullar, hem ulusal hem de uluslararası güvenliği tehdit eden bir aşamaya gelmiştir. Bu noktada, stratejik bir önem kazanan tarımsal faaliyetler bir ekonomik rekabet ve siyasi mücadele alanı haline gelmeye başlamıştır. Küresel güçler ve bunlarla işbirliği içerisinde hareket eden çok uluslu şirketler, hem tarımsal gereksinimlerini karşılanmak hem de ileride meydana gelebilecek kıtlık veya gıda fiyatlarındaki artışlara karşı korunmak amacıyla dünyanın farklı yerlerinde ekilip dikilebilen verimli tarımsal arazileri satın almakta ya da uzun süreliğine kiralamaktadırlar. Küresel güçlerin ve önde gelen çok uluslu şirketlerin gelecekte oluşacak olumsuz durumlara karşı gıda güvenliklerini sağlamak amacıyla dikkatlerini yoğunlaştırdıklarıönemli bölgeyse açlıkla boğuşan Afrika’dır. Bu çalışma, söz konusu aktörlerin ulusal çıkar ve gıda güvenliği perspektifinde Kara Kıta’da izledikleri bu gıda politikalarını eleştirel bir gözle ele almayı amaçlamaktadır.        

Anahtar Kelimeler: