Özet:

Türkiye, I. Dünya Savaşı sonrasında oluşan yeni sınırlarla ekonomik ve sosyal ilişkiler bağlamında pek çok olguyla karşılaşmıştır. Milli sınırın oluşumu uzun süreli bir süreci başlattığı gibi, bir dizi problemi de beraberinde getirmiştir. Bu problemlerden biri de ‘’Pasavan’’ rejimidir. Pasavan kavramı, Türk ve diğer ülke vatandaşlarının, karşılıklı olarak milli sınırların dışında kalan toprak varlıkları üzerinde tasarruf ilişkisini temsil etmektedir.  Türkiye tarafından pasavan rejimi uygulaması Türk vatandaşlarının İran ve Suriye topraklarındaki toprak tasarruf usullerine karşılık gelmektedir. Bunlardan ilki olan İran’daki pasavan rejimi uygulaması hayvancılığa yönelik iken, diğer bir uygulama alanı olan Suriye’de ise kısmen hayvancılık ve genel olarak da çiftçilik faaliyetleri öne çıkmıştır. Suriye-Türkiye arasındaki pasavan rejimi, yapısı itibariyle daha sorunlu bir konumda yer almıştır. Bir dizi siyasi gelişmenin sonrasında gelinen yeni bir aşama olan milli ekonomik doktrin ile Suriye’de de dönemsel olarak karşılığını bulacak olan “devletleşme” sürecinin bir araya gelmesi, pasavan rejimi uygulamasını ağırlaştıran bir soruna dönüştürmüştür.

Anahtar Kelimeler: