Abstract:

Abstract Karikatür; insan, toplum ya da varlıklarla ilgili her tür olayı abartılı ya da tahrif edilmiş bir biçimde veren, düşündürücü ve güldürücü nitelikte bir sanat türüdür. Karikatürün ilk kez on altıncı yüzyılda Annibale Carraci (1560−1609) çizimleriyle başladığı kabul edilmekle birlikte bu tarihi çok daha eskiye, hatta şölenlerde gösteri yaparak halkı eğlendirenlerin resimlendiği Hititlere (Tunç Çağı) kadar götürmek mümkündür. Türkiye’de basılı ilk karikatür ise 1870 yılında Teodor Kasap (1835−1905) tarafından İstanbul’da yayınlanan Diyojen isimli mizah dergisinde imzasız olarak yer almış ve ilerleyen dönemlerde karikatür, geniş halk kitleleri tarafından da benimsenmiştir. Pek çok meslekte olduğu gibi eczacılık alanında yaşanan gelişmeler de zaman zaman karikatürlere konu olmakta ve bu karikatürler dönemin eczacılığına ilişkin taşıdıkları ipuçları nedeniyle eczacılık tarihi açısından önem taşımaktadır. Eczacılığın karikatür sanatındaki tarihsel yansımalarını araştıran bu çalışmanın materyalini eczacı okulu/fakültesi yıllıkları, eczacılık dergileri, karikatür dergi ve albümleri, günlük gazeteler, karikatüre ilişkin Türkçe ve yabancı dildeki çok sayıdaki yayın ve yazarın kişisel koleksiyonunda yer alan karikatürler oluşturmaktadır. Araştırma sonuçlarına göre eczacılıkla ilgili karikatürlerdesık işlenen konular şunlardır: Eczaneler ve eczacılık hizmetleri, dönemin ilaçları ve önde gelen eczacıları, eczacılık mesleğinin sorunları, eczacılık fakültesi hoca, asistan ve öğrencileri, eczacılık eğitimi ve mesleki dersler, eczacılık terminolojisi, eczacılık sembolleri ve politik konular.

Keywords: