Abstract:

Bu çalışmanın amacı çocukluk çağı ruhsal travmaları ile ego savunma mekanizmaları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışma 2016-2017 eğitim öğretim yılında İstanbul Gelişim Üniversitesi İdari İktisadi ve Sosyal Bilimler Fakültesi’nde,farklı bölümlerde  öğrenim görmekte olan 1000 öğrenciden elde edilmiştir. Araştırma verileri katılımcı formu, Çocukluk Çağı Travma Ölçeği, Savunma Mekanizmaları ölçekleri kullanılarak toplanmış olup, veriler SPSS 23 paket programında, bağımsız örneklem t testi, regresyon analizi ve  pearson korelasyon analizileri yapılarak saptanmıştır. Araştırma sonucunda çocukluk çağı travması olanların travması olmayanlara göre immatür ve navrotik savunma biçimi kullanma düzeylerinde anlamlı bir farklılık olduğu; duygusal istismarın  ve duygusal ihmalin immatür savunma biçimini pozitif yönlü ve anlamlı bir şekilde; fiziksel istismarın olgun savunma biçimini pozitif yönlü, duygusal ihmalin olgun savunma biçimini negatif yönlü ve anlamlı; fiziksel ihmalin  nevrotik savunma biçimini pozitif yönlü ve anlamlı bir şekilde yordadığı tespit edilmiştir. Sonuçlar çocukluk çağı travmatik yaşantıları bulunan bireylerin klinik çalışmlarında  ego savunma mekanizmalarının işlevsel kullanımlarının güçlendirilmesinde katkı sağlayabilir.

Keywords: