Özet:

Bu araştırmada, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile tinsellik, iyimserlik, kaygı ve olumsuz duygu düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2011-2012 eğitim-öğretim yılında Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesinin çeşitli bölümlerinden 587 kadın, 288 erkek öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada ölçme aracı olarak öznel iyi oluş düzeyini belirlemek amacıyla “Pozitif ve Negatif Duygu Ölçeği” (Watson, Clark ve Tellegens, 1988) ve “Yaşam Doyumu Ölçeği” (Diener, Emmans, Larsen ve Griffin, 1983) kullanılmıştır. Öğrencilerin iyimserlik düzeyini ölçmek için “Yaşam Yönelim Testi” (Scheiver ve Carver, 1985), kaygı belirtileri düzeyini ölçmek için “DurumlukSürekli Kaygı Ölçeği” (Spielberg ve ark., 1970) ve tinsellik düzeyini ölçmek için “Tinsellik Ölçeği” (Korkut-Owen ve Karaırmak, 2009) demografik bilgilerini elde etmek için araştırmacı tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Bağımsız gruplar arasındaki farklılıkların testi için Mann-Whitney U Testi ve Kruskal-Wallis Testi kullanılmıştır. Öznel iyi oluş ile psikolojik değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek için Spearman’s rank order korelasyon yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile araştırmaya konu olan psikolojik değişkenler arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. Ayrıca katılımcıların öznel iyi oluş düzeyleri cinsiyetlerine ve öğrenim gördükleri bölümlere göre anlamlı bir farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Üniversite PDR Hizmetleri ve araştırma açısından sonuçlar ve öneriler tartışılmıştır

Anahtar Kelimeler: