Bu çalışmada; örgütsel özdeşleşme ile işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkide psikolojik dayanıklılığın herhangi bir etkisinin olup olmadığının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Araştırma kapsamında, bir kargo şirketi işgörenlerine uygulanan ankette; Mael ve Ashforth (1992)’un örgütsel özdeşleşme ölçeği; Mobley, Horner ve Hollingsworth (1978)’un işten ayrılma niyeti ölçeği; Friborg ve arkadaşlarının (2005) psikolojik dayanıklılık ölçeği kullanılmıştır. Ölçeklerin hesaplanan Cronbach Alpha katsayıları bu örneklem için oldukça güvenilir bulunmuştur. Faktör analizlerinde; örgütsel özdeşleşme ve işten ayrılma ölçeği tek faktörlü, işten ayrılma ölçeği ise beş faktörlü yapılarıyla doğrulanmıştır. Regresyon analizleri neticesinde; yaş ve eğitim demografik faktörlerinin işten ayrılma niyeti üzerinde etkili olduğu; yaşı genç ve eğitim seviyesi yüksek işgörenlerin işten ayrılma niyeti düzeylerinin diğerlerine nazaran daha yüksek oranda olduğu görülmüştür. Ayrıca, yüksek örgütsel özdeşleşme sahibi işgörenlerin daha düşük işten ayrılma niyetlerinin olduğu görülmüştür. Psikolojik dayanıklılık düzeylerinin alt boyutlarından “sosyal yeterlilik” boyutunun psikolojik dayanıklılık ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkide kısmi dolaylı etkiye sahip olduğu, sosyal anlamda kendini bulunduğu mevcut konumda güçlü hisseden işgörenlerin işten ayrılma niyeti düzeylerinin diğerlerine nazaran daha düşük olduğu tespit edilmiştir. Sonuçların, benzer araştırmalara katkı sağlayabileceği değerlendirilmektedir.
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|