Özet:

1980 sonrası ekonomik ve toplumsal dönüşümün etkileri hemen her alanda kendini göstermeye devam etmektedir. Yeni kavram ve yaklaşımlarla merkezi yönetim yapıları yeniden tanımlanırken, merkezi yönetim-yerel yönetim ilişkisi de dönüşüme uygun olarak kendine özgü bir eksene oturtulmaya çalışılmaktadır. Yerelleşme ve yönetişim kavramları ile hazırlanan “düşünsel” senaryolar bir bir hayata sokulurken, gözden kaçan, demokrasinin beşiği, demokrasinin arka bahçesi gibi nitelemelerle göklere çıkarılan yerel yönetimlerin ve yerel demokrasi süreçlerinin, yerlerini doğrudan sermaye kaynaklı süreçlere ve kendine özgü, neo-liberal demokrasi süreçlerine bırakmasıdır. Yerel katılım süreçleri yeniden tanımlanırken, iktisadi olarak güçlü kesimlerin önü açılarak onların yerel katılım süreçlerine hakim olmaları sağlanmaktadır. Bu açıdan, çalışma yeni katılım biçimlerinin genel bir eleştirisini içermektedir.

Anahtar Kelimeler: