Özet:

Otelcilik, kültürlerarası iletişimin çok yoğun yaşandığı bir sektördür. Otellerde sunulanın hizmet olması, bu iletişimi daha da önemli hale getirmektedir. Bu kapsamda; otel çalışanlarının kültürlerarası iletişim kaygılarını belirlemek ve bu kaygıların kategorik değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını tespit etmek üzere bir araştırma gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veriler, literatüre dayalı geliştirilen bir anket ile derlenmiştir. Otel çalışanlarının kültürlerarası iletişim kaygılarının belirlenmesinde, Neuliep ve McCroskey (1997) tarafından geliştirilen 16 maddeli ölçek kullanılmıştır. Anket, kolayda örnekleme tekniği ile Bişkek’te faaliyet gösteren otel çalışanlarına, 15 Aralık 2016-10 Ocak 2017 tarihleri arasında yüz yüze ve bırak topla tekniği kullanılarak uygulanmıştır. Verilerin analizinde; tanımlayıcı istatistiklerin yanı sıra, faktör analizi, t-testi, Tek Yönlü ANOVA ve Tek Yönlü MANOVA’dan yararlanılmıştır. Kadınların erkeklere, lise ve altı eğitim seviyesindekilerin ön lisans mezunlarına, 18-24 yaş aralığındakilerin 25-32 yaş arasındakilere kıyasla daha fazla iletişim tedirginliği ve çekingenliği yaşadıkları tespit edilmiştir. Misafirle dolaylı temas halinde olanların doğrudan temas halinde olanlara kıyasla, daha fazla iletişim çekingenliği yaşadığı bulgulanmıştır. Kategorik değişkenlerin iletişim tedirginliği ve çekingenliği üzerindeki etkisinin “orta” düzeyli (0,06<η2<0,14) olduğu belirlenmiştir. Çalışma, Bişkek’teki otellerde çalışanların iletişim becerilerinin geliştirilmesine yönelik önerilerle son bulmaktadır

Anahtar Kelimeler: