Özet:

Diyalojik benlik kuramı çerçevesi, ordudan sivil hayata geçiş sürecinde askeri personelin psikolojik topoğrafyasını “haritalama” ve derinlemesine inceleme ve böylece bu süreç içerisinde öz kimlik süreçlerini daha iyi anlama arayışı açısından umut verici bir metodoloji olarak görülmüştür. Bu makale, bu metodolojiyi, yıllık görüşmelerle on dokuz İsveçli askerin sivil hayata geçişlerindeki üç yıllık süre boyunca takip eden boylamsal bir araştırma projesinden alınan bir durum çalışması ile sunmaktadır. Bu durum çalışması, benlikleri içinde belirgin dini/manevi/ahlaki konumlara sahip askerlerde, bu ben-konumları (I-position), askerlik hizmetinin bir sonucu olarak ihlal edildiğinde ortaya çıkan potansiyel zedelenebilirlik hakkındaki bir tartışmaya dönüşmektedir. Bu ihlal veya haddini aşmalar, benliğin ruhsal kapasitesini değişen derecelerde koparan bir tür manevi incinme ile sonuçlanabilmektedir. Bu tür bir manevi incinmenin tipik olarak diyalog yerine monolog tarafından izlendiği düşünülmektedir. Teolojik kavramlar olarak affetme ve kabul etme, ihlal edilen pozisyon(lar) ile zedelenmiş askeri pozisyon arasındaki diyalojik kapasiteyi kademeli olarak onarabilir. Kabul ve diyalojik tekamül böylece manevi hasarı iyileştirmeye başlayabilir.

Anahtar Kelimeler: