Atıf Sayısı
2
Görüntüleme
94
İndirme
16
Türk yazınının usta kalemi Orhan Kemal, uzun anlatı biçiminde 1954 yılında yazmış olduğu 72. Koğuş adlı eserinde hapishane ortamı ve mahkûmlar arasındaki ilişkiler aracılığıyla pek çok insanlık durumunu gerçekçi ve yalın bir üslupla anlatır. Yazarın dili yoksullukla ve eğitimsizlikle boğuşan yaşamların dili, var olma serüveninin bir anlatısıdır. Hırsızlık ve cinayet gibi çeşitli suçlardan bir araya gelen suçluların söylemi, umutsuzlukla yaşamaya çalışan ve insani vasıflarını yitirenlerin betimlemesidir. Eser yoğunluklu olarak argo, deyim ve atasözü gibi kalıplaşmış dil birimleri ve kültürel ifadelerle bezenir ve gerçekçi bir anlatı niteliğine bürünür. Böyle zengin bir anlatının çeviri sürecinde çeşitli zorlukların doğması da olasıdır. Bu çalışmada, kaynak ve The Prisoners adlı erek metinde yer alan deyimler karşılıklı olarak ele alınmaktadır. Kuramsal çerçevede öncelikle çeviribilim araştırmacısı Mona Baker’in (1992/2006) deyimlerin çevirisi ile ilgili önerdiği stratejilere değinilmektedir. Bu bölümde deyimlerin çevirisindeki zorluklar vurgulanırken kullanılabilecek çeviri stratejilerine de detaylı olarak yer verilmektedir. Daha sonra “çevirmenin sesine” (Theo Hermans, 1996) kulak verilerek çevirmenin kendi söylemi veya anlatımıyla metinde varlığına ilişkin izlere odaklanılmaktadır. Yapılan incelemeler sonucunda, çevirmenin hangi stratejileri kullanma yönünde kararlar aldığına ilişkin değerlendirmelerde bulunulmakta ve çeviri pratiğinin betimlenmesi amaçlanmaktadır. Ayrıca çevirmen kararları ışığında, yazarının sesinin yanında çevirmenin kendi sesini çeviri metinde duyurduğuna dikkat çekilmekte ve böylelikle metnin yeniden anlatanı olup olamayacağı tartışmaya açılmaktadır.
The masterpiece of Turkish writing, Orhan Kemal, was written in the form of a long story in 1954. In his work called Koğuş, through the prison environment and the relationships between prisoners, he describes the situation of many humanities in a realistic and simple style. The language of the writer is the language of life struggling with poverty and uneducation, a narrative of the prophecy of existence. The narrative of criminals gathered from a variety of crimes such as theft and murder is an image of those who try to live desperately and lose their human qualities. The work is intensely embedded with shaped language units and cultural expressions such as argo, phrase and speech, and has a realistic narrative character. It is also possible that such a rich story may arise with various difficulties in the translation process. In this study, the sources and the words contained in the male text called The Prisoners are discussed mutually. In the theoretical framework, it is mainly referred to the strategies proposed by the translation researcher Mona Baker (1992/2006) regarding the translation of terms. In this section, the difficulties in the translation of phrases are also detailed with the translation strategies that can be used while emphasizing. Later, he listened to "the voice of translation" (Theo Hermans, 1996) and focused on the traces of translation's existence in the text by his own speech or narration. The results of the examinations are assessed on which strategies the translation takes decisions and the purpose of the translation practice is to be described. Also, in light of the translator’s decisions, it is noted that the translator, alongside the author’s voice, announces his own voice in the translation text, and thus it is open to the debate whether the text can be reinterpreted.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley