Özet:

II. Dünya savaşından sonra seyahat düzenleyen firmaların grup seyahatlerini teşvik etmesi ile birlikte bireysel seyahatlerden çok grup seyahatleri gelişmiştir. Deniz-kum-güneş ağırlıklı merkezlere ilginin hep yüksek olması kitle turizmi denilen ve gidilen ülkelerin hem kültürünü hem de çevresini farklı açılardan etkileyen turizm anlayışını ortaya çıkartmıştır.Buna karşılık olarak da dünya üzerinde küresel anlamda hissedilen bozulmalar “Ekolojik Turizm” kavramının oluşmasına sebep olmuştur. Bireysel turların ön planda tutulduğu bu turizm çeşidinde, büyük konaklama tesisleri yerine küçük ve orta büyüklükte işletmelerin seçilmesi, yerel ve kültürel değerlerin esas alındığı bir tarzda oluşturulmuş küçük konaklama mekanlarında hizmet verilmesi gereksinimi ortaya çıkmıştır. Doğaya dönüş ve sürdürülebilir yapılaşma ekolojik yapı tasarımında öne çıkan kavramlardır. Güney Afrika, Uzakdoğu ve Güney Amerika gibi ülkelerde ekolojik turizm yapılarına sıkça rastlanmaktadır. Özellikle Afrika’da safari turları, Güney Amerika ve Uzakdoğu’da da doğa yürüyüşleri, kuş gözlemciliği gibi turizmde alternatif yaratabilecek aktiviteler, mekânsal anlamda da farklı yaklaşımları ortaya çıkartmaktadır. Ekolojik yapılar üretmek için günümüz otellerinde; mimari, işlev veya estetik anlamda farklılaşma ve hizmet üretme biçimlerinde değişiklikler görülmektedir. Bu çalışmanın amacı ise ekolojik turizm yapılarının incelenmesi ve biçimlendirilişinde ne gibi ilkelerin esas alındığının belirlenmesidir.

Anahtar Kelimeler: