Özet:

UNESCO’nun, kültürlerin korunması ve gelecek kuşaklara aktarımı noktasındaki ilk adımı, somut kültür varlıklarının korunmasına yönelik olmuştur. Obje/nesne ve yapı/mimarî merkezli olan kültürel koruma programları zaman içerisinde eleştirilmiş, insan ve yaşayan kültür olgularının kültürel miras çerçevesinde değerlendirilmesi gerekliliği ortaya çıkmıştır. Bu gelişmeler doğrultusunda UNESCO, mimarî veya doğal çevre gibi “somut” olan kültür ve doğa mirasının yanında çoğu dille aktarılan, kuşaktan kuşağa, usta-çırak ilişkisi içinde ve okul dışı koşullarda görerek öğrenilen “somut olmayan kültürel miras”ın da korunması gerekliliğini benimsemiştir. Göç, kentleşme ve teknolojik gelişme gibi olgulardan olumsuz etkilenen geleneksel Isparta ekmeği de somut olmayan kültürel miras değerlerinden birisidir. Bu makalede; Isparta ekmeği etrafında şekillenen somut olmayan kültürel mirasa “görünürlük” ve “süreklilik” kazandırmak, sahip çıkmak, bu mirası korumak ve geleceğe aktarmak için uygulanabilecek kültür politikalarına vurgu yapılmıştır. Bu kültür politikalarının uygulanması sonucunda bahsedilen somut olmayan kültürel miras değerinin turistik, eğitimsel ve ekonomik işlevlerinin yaratılacağından ve bu işlevlerin artacağından bahsetmek mümkündür.

Anahtar Kelimeler: