Halaç Türkçesi, bugün İran’da Tahran’ın güneybatısında Save, Kum, Erak ve Tefriş illeri arasında konuşulmaktadır. İran’daki diğer Türkçe varyantlardan ayrı bir gelişim çizgisi takip etmiş olan Halaç Türkçesi, birçok arkaik dil özelliğini bünyesinde barındırmasıyla Türk dili alanında özgün bir konuma sahiptir. {-DXK} eki bitimsiz (çekimsiz) fiillerde, çeşitli görevlerle, Türkçenin tarihî dönemlerinde balangıçtan beri kullanılan eklerdendir. Ekin Eski Türkçede {-DUK} biçimiyle yaygın olarak kullanıldığı görülür. Daha sonra {-DXK} eki, işlekliğini Batı Türkçesinde sürdürmüş ancak Çağatay sahasında kullanımdan düşmüştür. Bu ek bitimsiz (çekimsiz) fiillerde Halaç Türkçesinde de oldukça yaygın olarak kullanılmaya devam etmektedir. Halaç Türkçesinde bitimsiz (çekimsiz) fiillerde {-dXK} ekinin bir taraftan arkaik özellikteki kullanımları korunmuş, diğer taraftan kimi sebeplerle işlev çeşitliliği ortaya çıkmıştır.
Halaç Turkish, today in Iran, is spoken between the Save, Sand, Erak and Tefriş in the southwest of Tehran. Halaç Turkish, which has followed a line of development distinct from other Turkish variants in Iran, has an original position in the field of Turkish language with many archaeological language features in its interior. {-DXK} is one of the additions used in endless (unfinished) facts, with various tasks, in the historical periods of Turkish since Balangıç. It is widely used in ancient Turkish form. After that, the add-on continued its operation in Western Turkish but dropped from use in the Çağatay field. This is also a very common way to use it in the northern part of the country. Therefore, it is necessary to ensure that there is an unfinished (unfinished) effect on the use of the add-on {-dXK} on the one hand in the archaeological characteristics, and on the other hand the functional diversity has emerged for some reasons.
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|