Özet:

Türkiye Cumhuriyeti, anayasanın başlangıcında belirtilen temel ilkelere dayanan, demokratik, sosyal bir hukuk devletidir. Demokratik sosyal hukuk devleti ise kişi hak ve özgürlüklerine saygıyı ön plana çıkarmaktadır. Bu noktada sosyal hukuk devletinin bir takım yükümlülüklerinin olduğunu görmekteyiz. Bu yükümlülüklerdenönemlilerinden birisi de kişilerin sahip olduğu temel hak ve özgürlüklerinin korunmasıdır. Kişi hak ve özgürlükleri bazı değil bütün alanlarda korunmalı ve toplumla devlet arasında güven ilişkisi sağlanmalıdır. Olağan bir sonuç olarak devletin büyük bir yetki gücü vardır. Bu yetki gücü pek çok alanda belli sınırlar içerisinde kullanılabilir. Çalışmamızla alakalı olarak devletin sahip olduğu yetkinin çok önemli bir kullanım alanı olan vergiler üzerinde durulacaktır. Bu bağlamda çalışma iki bölümden oluşmaktadır. İlk olarak vergileme ilkelerine değinilip, kanunilik ilkesine genel bir perspektiften bakılarak, bu ilkenin vergi hukukundaki yeri açıklanacaktır. İkinci kısımda ise, vergi hukukunun asli kaynaklarından olan Danıştay İçtihadı Birleştirme Kararlarına ve Danıştay’a değinilerek Danıştay içtihatlarında vergilemenin kanuniliği ilkesi somut olarak ortaya konulmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler: