Özet:

Antik çağlarda bir temel ihtiyaç olarak ortaya çıkan merdiven kullanımı, insanların barınmak için yaptıkları mekânları zeminden yükseğe taşıma ana amacına hizmet ediyordu.Daha sonraki dönemlerdemerdivenler, bu somut anlamının yanı sıra soyut ve ilahi anlamlarda kazanmıştır. Günümüzde ise merdivenler bulunduğu mekâna ve bağlama göre bazen işlevsel bazen de işlevini yitirerek yalın bir heykelsi form olarak mekâna yeni anlamlar kazandırmaktadır. Bir kullanım nesnesine dair yaşanan değişimlerin sanatta da bir karşılığı olmuştur. Bu çalışma kapsamında merdiveni sanatsal üretimlerinin odağına alan Marcel Duchamp, Harold Davis, Ivan Navarro, Mutlu Başkaya, Martin Puryear, Ferit Cihat Sertkaya, M.C. Escher, Olafur Eliasson, Jonathan Borofsky, Massimo Uberti, Rachel Whiteread, Do Ho Suhve Hasan Pekmezci gibi sanatçıların eserleri incelenmektedir.Sonrasında ulaşma ve erişme sorunsalını merdiven teması ile birleştiren Naile Çevik’in bireysel seramik form üretimleri üzerinden değerlendirmeler yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler: