Görüntüleme
11
Küresel ısınma, iklim değişikliği ve çevre kirliliği sebebiyle yeterli gıda arzının sağlanamadığı, ithalat yapabilme kapasitesinin düşük olduğu ülkelerde gıda güvencesi zarar görebilmektedir. İlaveten küresel gıda arzındaki riskli faktörler dikkate alındığında ithalatın kolay ve ucuz bir yöntem olmadığı ileri sürülebilmektedir. Kimi ülkeler yüksek sıcaklık ve kuraklık sorunlarıyla karşılaşabilirken kimi ülkelerde de düzensiz ve aşırı yağış rejimleri oluşabilmektedir. Ayrıca özellikle tarımsal üretime zarar verebilen çeşitli organizmaların kontrolsüz biçimde çoğaldığına şahit olunabilmektedir. Anılan sebeplerle gerek tarımda gerekse hayvancılıkta azalan verim kaybı ithalata dayalı önlemleri zorunlu kılabilmektedir. Bu kapsamda ulusal ölçekte, yeni iklim koşullarına uygun tarım ürünlerinin üretiminin yaygınlaştırılması ve hayvan ırklarının coğrafi bölgeye uyum sağlayabilecek biçimde ıslahı tartışılabilmektedir. Tüm bunların gerçekleştirilebilmesi amacıyla hükümetlerin, uluslararası iş birliği çerçevesinde, ulusal kapsamda etkin tarım politikalarına yönelimi önerilebilmektedir. Bu açıdan değerlendirildiğinde maliye politikası araçları arasında yer alan vergi harcaması niteliğindeki düzenlemelerden yararlanmak olasıdır. Bu çalışmada, Türkiye’de tarım sektörüne yönelik vergisel kolaylıklar sosyo-ekonomik açıdan incelenmiş olup gıda güvencesi bağlamında araştırılmıştır. Bu kapsamda fonksiyonel açıdan vergi harcamaları ile GSYH arasındaki ilişki incelendikten sonra Türk Vergi Sisteminde; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu (GVK) ile 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu (KDVK) özelinde ele alınan tarım sektörüne yönelik vergisel kolaylıklar, hayvan üretim istatistikleri ve bitkisel üretim istatistikleri göz önüne alınarak değerlendirilmiştir.
Countries that cannot provide an adequate food supply due to global warming, climate change, and/or environmental pollution and that have a low import capacity may see their food security suffer. When considering the risk factors regarding the global food supply, one can argue importing to not be an easy or cheap method. Therefore, expanding agriculturally produced products suitable for the new climatic conditions and improving animal breeds so they can adapt to the geographical region can be discussed on a national scale. In order to achieve all of these, governments are recommended to turn to effective agricultural policies in the national context and within the framework of international cooperation. From this point of view, agriculture will be able to benefit from tax expenditure regulations as a fiscal policy instrument. This study analyzes tax facilities for the agricultural sector in Türkiye from a socioeconomic perspective in the context of food security. After examining the relationship between tax expenditures and the GDP from a functional point of view in this context, the study will evaluate tax facilities for the agricultural sector that are handled in the Turkish Tax System in line with Income Tax Law No. 193 and Value Added Tax Law No. 3065 by taking into account animal production statistics and plant production statistics. The study will then discuss possible solutions for the development of agriculture and animal husbandry in Türkiye in the line with the findings.
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
