Özet:

William Shakespeare'in Othello (1603) ve Twelfth Night (1602) adlı oyunu, Rönesans döneminin belirli toplumsal cinsiyet normlarını hiçe sayarak, erkek ve kadın karakterlerin rollerini inceleyerek toplumsal cinsiyete farklı bakış açıları sunar. 16. yüzyılda toplum tarafından erkeğe ve kadına biçilen belirli cinsiyet rollerine rağmen, Şekspir, özellikle de becerilerini ve zekalarını kanıtlaması ve geliştirmesi için susturulmuş kadınların ufkunu genişletmiştir. Şekspir, eserlerinde bir dereceye kadar Rönesans klişelerini destekleyip yansıtsa da, büyük olasılıkla bu temsillere meydan okumuş ve onlarla oynamıştır. Othello ve On İkinci Gece'de tipik kadın rollerinden vazgeçip kasıtlı olarak erkek rollerini üstlenen kadın karakterlerin yanı sıra toplumsal olarak kurgulanmış kadınlık rollerine kendini adamış kadın karakterlere de rastlamak olasıdır. Ancak tüm bu kadınlar, kadınlık rollerini sürdürmekte ısrar ederlerse ya susturulurlar ya da sonları ölüm olur. Şekspir, bu oyunlarda kadın karakterlere erkeksi özellikler atayarak ve homoerotik çekiciliği ve eşcinsel erkek ilişkilerini vurgulayarak toplumsal cinsiyet beklentilerini ve geleneklerini alt üst eder. Bu makalenin amacı, Şekspir dönemindeki toplumsal cinsiyet rollerine odaklanarak Othello ve On İkinci Gece’yi feminist bir bakış açısıyla incelemektir. Ayrıca aşk temasının, trajik kahraman Othello'nun kıskançlığının bir sonucu olarak bazı karanlık özellikler taşırken, On İkinci Gece’de Şekspir'in geleneksel cinsiyet rollerini ve ilişkilerini eğlenceli bir şekilde ele almasıyla ve çeşitli aşk üçgenlerinden dolayı nasıl daha mizahi bir tasvire dönüştüğünü göstermektir.

Anahtar Kelimeler: