Abstract:

Bu araştırmanın amacı, anadili Türkçe olmayan okul öncesi öğrencilerin sınıf uyumu ile ilgili öğretmen görüşlerinin incelenmesidir. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı bu çalışmada veriler, 2020-2021 eğitim öğretim yılının bahar döneminde Diyarbakır ili merkez eğil ilçesinde ilkokul, ortaokul ve lisede görev yapan 50 öğretmenden “yarı yapılandırılmış, yönlendirici olmayan görüşme tekniği” ile elde edilmiştir. Araştırma verilerinin sunumunda temalar, kodlar kullanılmış ve bazı görüşlerden doğrudan alıntı yapılarak yorumlar desteklenmiştir. Verilerin analizinde “betimsel ve içerik” analiz yöntemleri kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre öğretmenler, anadili Türkçe olan öğrencilerin anadili Türkçe olmayan öğrencilere kıyasla problem çözme becerilerinin ve hayata dair günlük sorunlar karşısında çözüm üretme yeteneklerinin daha gelişmiş oldukları, Türkçeyi etkin ve güzel konuştuklarını, kendini ifade etmede bağımsız ve rahat olduklarını, duygularını doğru ifade etiklerini ve çekinmediklerini, kendine güvenlerinin daha fazla olduğunu, fiziksel etkinlikleri doğru yapmada yetkin olduklarını, psiko-motor davranışları rahatça sergilediklerini ve kalem tutma becerisinde daha başarılı olduklarını belirtmişlerdir. Bunun anadilde eğitim gören öğrencilerin akademik başarısına olumlu yönde etkilediğini vurgulamışlardır. Aynı zamanda öğretmenler anadili Türkçe olmayan öğrencilerin dil eğitimine gereken önemin verilmesi ve Türkçe konuşmalarını makul seviyelere getirilmesi için çalışmaların yapılmasını önermişlerdir.

Keywords: