Özet:

6360 sayılı Yasa ile köyler kentlileştirilerek kır/köy ve kent tanımları birbirinin içine girmiştir. Söz konusu yasanın kırsaldaki belediyelerin kapatılması ve köylerin birer mahalleye dönüştürülmesi sonucunda dün kırsal/köy olan alanlar bir günde kente dönüştürülmüştür. Farklı sosyo-ekonomik ve kültürel nitelikleri bünyesinde barındıran yerleşim mekânları olan kır ve kent arasındaki farklılıklar göz ardı edilerek, yasal bir düzenlemeyle kıra özgü unsurlar yok sayılmıştır. Yasanın getirdiği karmaşıklık ekonomik, siyasal, sosyal ve kültürel anlamda da çeşitli sorunlara yol açmaktadır. Köyler, kasabalar idari olarak şehir nüfusuna dönüştürülmüş olabilir ancak geçmişten gelen yaşam geleneği halen yaşamaya devam etmektedir. Yasa sadece ekonomik ve siyasi boyutu ile ön plandadır. Dolayısıyla Yasa bireylerin, kültürün ve sosyolojik yaşamın dinamiklerini ve değerlerini dikkate almadan hazırlanmıştır. Yerelde yaşayan halka danışılmadan yapılan Yasa ile tarımsal üretim ve kırsal alanlar tehdit edilmektedir. Büyükşehir yasası ile yerel yönetim anlamında yapılan değişiklikler her alanda olduğu gibi kırsal kesim üzerinde de etkili olmuştur. Ancak belediyelerin kırsal alanlara olan uzaklıkları hizmetin sağlanması açısından endişelerin oluşmasına neden olmaktadır. Özellikle büyükşehir ve ilçe belediyelerinde kırsal alanlarla ilgili nitelikli ve deneyimli personeli birimler oluşturulmalı ve bu birimlere ayrılan bütçenin arttırılması gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler: