Amaç Süleyman Demirel Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi sağlık çalışanlarının bağışıklanma durumlarını ve bağışıklanma durumları ile ilişkili olabilecek etmenleri incelemektir. Gereç ve Yöntem Kesitsel analitik tipte planlanan bu araştırma Şubat 2020-Temmuz 2020 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Araştırmanın evreni Süleyman Demirel Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi’ndeki sağlık çalışanlarıydı (1827 kişi). Örnek büyüklüğü %50 bilinmeyen prevelans, %95 güven düzeyi, %5 hata payı, 1.25 desen etkisi ile 397 olarak hesaplandı. Bağımlı değişkenler; influenza, hepatit B, KKK, tetanoz, suçiçeği ve hepatit A aşıları ile bağışıklanma durumu, bağımsız değişkenler sosyodemografik ve bağışıklanma durumu ile ilişkili olabileceği düşünülen özelliklerden oluşmaktaydı. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p<0.05 kabul edildi. Bulgular Araştırmada 382 (%96,2) sağlık çalışanına ulaşıldı. Çalışanların; %6,3’ü grip aşısını, %62,3’ü tetanoz aşısını, %67,5’i hepatit B aşısını, %20,1’i hepatit A aşısını, %28,8’i suçiçeği aşısını, %39,5’i KKK aşısını yaptırmıştı. Çalışanların çoğunluğu mesleğini bulaşıcı hastalıklar açısından riskli (%85,6) ve mesleğinde aşılanmayı gerekli bulduğunu (%76,4) belirtti. Hekimler; 9,4 kat daha fazla grip aşısı, 3,5 kat daha fazla hepatit B aşısı, 2,8 kat daha fazla KKK aşısı yaptırmıştı (sırasıyla p=0,002 GA= 2,278-38,520, p<0,001 GA=1,827-6,807, p=0,002 GA=1,464-5,205). Hekim dışı yardımcı sağlık çalışanı olmanın suçiçeği aşısıyla aşılanmayı 2,8 kat arttırdığı bulundu (p=0,018 GA=1,190-6,510). Sonuç Sağlık çalışanlarına yönelik düzenlenecek eğitim ve farkındalık çalışmaları ile aşı programları aşılanma oranlarında artış sağlayabilir. Girişimlerin içeriği her aşı için farklı olmalı ve meslek gruplarının özellikleri göz önünde bulundurulmalıdır.
Objective The aim of this study was to evaluate the immunization status of healthcare workers in Suleyman Demirel University Research and Training Hospital and factors affecting immunization. Material and Method This research, planned as a cross-sectional and analytical type, was carried out between February 2020 and July 2020. The population for the research comprised healthcare workers at Suleyman Demirel University Research and Training Hospital (1827 people). The sample size was calculated as 397 for an unknown prevalence of 50%, 95% confidence level, absolute precision of 5% and a design effect of 1.25. Dependent variables were immunization status for influenza, hepatitis B, MMR, tetanus, varicella, and hepatitis A vaccines. Independent variables included features that might be related to sociodemographic features and immunization status. The statistical significance level was accepted as p<0.05. Results The study reached 382 (96.2%) healthcare workers. Healthcare workers' vaccination percentages were 6.3% for influenza, 62.3% for tetanus, 67.5% for hepatitis B, 20.1% for hepatitis A, 28.8% for varicella, and 39.5% for MMR. Most of the workers indicated that their occupation is risky for infectious diseases (85.6%), and they found that vaccination was necessary for their profession (76.4%). Physicians had 9.4 times more influenza vaccinations, 3.5 times more hepatitis B vaccinations and 2.8 times more MMR vaccinations (p=0.002 CI:2.278-38.520, p<0.001 CI:1.827-6.807, p=0.002 CI:1.464-5.205, respectively). Being a nonphysician assistant healthcare worker increased the vaccination rate for varicella vaccine by 2.8 times (p=0.018 Cl:1.190-6.510). Conclusion Vaccination programs may ensure an increase in the vaccination rates through training and awareness studies for healthcare professionals. The content of the interventions should be different for each vaccine and the characteristics of the occupational groups should be considered.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|