Görüntüleme
173
İndirme
34
Memlûk Kıpçakçası; Mısır ve Suriye’de 1250 yılından 1517 yılına kadar hüküm süren Memlûk Devleti coğrafyasında yazılan ve üretilen eserlerin diline verilen genel bir adlandırmadır. Memlûk Kıpçakçası dönem adı olarak bu saha için eskiden beri kullanılan yaygın bir terimdir. Memlûk Kıpçakçası ile yazılmış olan eserler dil özellikleri bakımından tam bir bütünlük göstermezler. Bu dönemde yazılmış olan eserlerde Harezm, Oğuz, Kıpçak Türk yazı dilleri özellikleri az veya çok karışık bir şekilde görülmektedir. Bu bağlamda Janos Eckmann da Memlûk Kıpçakçasıyla yazılan eserleri üç grup altında incelemektedir: 1. Asıl Memlûk Kıpçakçası, 2. Oğuz-Kıpçak karışık diyalekti, 3. Osmanlı Türkçesi. Hulâsa, okçuluk konusunda Türkçe yazılmış bilinen en eski eserdir. Hulâsa’nın İstanbul yazması Kıpçakça özelliklerin daha çok görüldüğü Oğuz-Kıpçak karışık diyalektiyle, Paris nüshası ise Oğuz Türkçesinin hakim olduğu Oğuz-Kıpçak diyalektiyle kaleme alınmıştır. Bu çalışmada genel olarak Hulâsa’nın İstanbul ve Paris yazmalarında görülen ünsüz değişmeleri, ünlü değişmeleri, ek değişmeleri, kelime kadrosundaki değişmeler ve ibare değişmeleri gibi gramer konuları karşılaştırılarak incelenmektedir. Böylece Memlûk sahasında karışık lehçeyle yazılmış Hulâsa’nın yazmalarında genel olarak karışık dil özelliklerinin manzarası ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Memlûk Kıpçakça is a common name given to the language of the works written and produced in the Geography of the Memlûk State, which ruled in Egypt and Syria from 1250 to 1517. It is a common term used for this field since the beginning as the name of the time. The works that are written with the Memlûk Kıpçakça do not show a complete integrity in terms of language characteristics. In the works written in this period, the characteristics of Harezm, Son, Kıpçak Turkish writing languages are seen in a little or very confusing way. In this context, Janos Eckmann also examines the works written with the Memlûk Kıpçakça in three groups: 1. The main cravings, 2. The child is a mixed dialogue, 3. The Ottoman Turkish. Hulâsa is the oldest work known in Turkish literature. Hulâsa's Istanbul writings are more widely seen in the Kıpçak language characteristics with the mixed dialect of Son-Kıpçak, and the Paris nishan with the dialect of Son-Kıpçak, which is dominated by the Turkish Son. In this study, the general study is based on the grammatical subjects compared with the unknown changes seen in the writings of Hulâsa in Istanbul and Paris, the famous changes, the additional changes, the changes in the vocabulary and the changes in the literature. Thus, in the field of Memlûk, in the writings of Hulâsa written with mixed speech, a view of mixed language characteristics was tried to be revealed in general.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
