Özet:

Ülkeler arasındaki refah farkını oluşturan temel nedenlerden biri gelir farklılıklarıdır. Yapılan birçok araştırmada bir ülkenin gelir seviyesi arttıkça daha yüksek bir refaha ve kalkınmışlığa eriştiği görülmektedir. Bu durumun toplumdaki yansıması ise bireylerin yaşam memnuniyetlerinin artması kendini gösterir. Ancak bireylerin yaşam memnuniyetlerinin, dolayısı ile mutluluklarının artış gösterebilmesi için tek başına gelir seviyesinin artması yeterli değildir. Ekonomik kalkınmanın gerçekleşebilmesi için gelir artışının yanı sıra sosyal, kültürel, politik alanlarda da iyileşmenin gerçekleştirilmesi gerekir. Ancak anaakım (neoklasik) iktisatta, daha çok ekonomik büyümenin özetle gelir artışının önemi üzerinde durulmaktadır. Bu noktada amacın mutluluk artışı mı yoksa tek başına gelir artışını mı gerçekleştirebilmek olduğu bir yaklaşım sorunu olarak da karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmanın amacı temel olarak dünya ülkelerinin gelir seviyesi ile ülke vatandaşlarının mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkiyi açıklayabilmektir. Bu amaç doğrultusunda İnsani Gelişim Endeksi, Dünya Mutluluk Raporu ve Gayri Safi Milli Mutluluk Endeksi Çerçevesinde konu ele alınmıştır. Çalışmada görülmüştür ki genel olarak gelir seviyesi yüksek olan ülkelerin refah ve mutluluk seviyeleri de daha yüksektir, ancak bu örneğe uymayan ülkeler de mevcuttur.

Anahtar Kelimeler: