Klasik Türk nesri eserlerinde, ister estetik nesir olsun isterse belâgat kitaplarının sade ve orta üslup olarak kaydettiği eserlerde olsun atıf vâvı (vâv-ı atfî) ile kurulan Farsça atıf tamlamalarının (terkîb-i atfî) kullanıldığı görülmektedir. Bunların Arap imlâsına göre meftûh (ve) olarak mı yoksa Fars üslubuna göre zammeli (u, ü, vü) biçiminde okunması ile ilgili araştırmacıların değişik tasarrufları bulunmaktadır. Hatta aynı kelimelerle kurulan ve aynı görevdeki tamlamaların bulunduğu bir eserde tamlamanın birisi atıf vâvı ile okunmuşken diğeri rabıt vâvı (vâv-ı rabtî) ile okunmuştur. Bu yüzden klasik Türk edebiyatı düzyazı eserlerinde, Farsça kurala göre okunan atıf tamlamaları ile Arapça kurallara göre okunan ve Türkçede bağlama grubu oluşturan “ve”nin kullanımının herhangi bir kurala bağlanmadığı görülmektedir. Atıf vâvının eserlerdeki farklı şekillerinin belirlenmesi ve kullanımının nasıl olması gerektiğinin çözülmesi, eserlerdeki karmaşayı ortadan kaldıracağı gibi yazım ve kural birliğine uyulmasını da sağlayacaktır. Klasik Türk nesrinde tespit ettiğimiz ikili kullanımlar bazı belâgat ve dilbilgisi kitaplarının verdiği bilgilere göre değerlendirilmeye çalışılacaktır.
In the works of the classical Turkish generation, whether it is a aesthetic generation or not, it is seen that in the works of the belâgat books recorded as simple and medium, the reference vâvı (vâv-i atfî) was established by the Persian reference completions (terkîb-i atfî). The Arabic is the Arabic, the Arabic is the Arabic, the Arabic is the Arabic, the Arabic is the Arabic, the Arabic is the Arabic, the Arabic is the Arabic, the Arabic is the Arabic. In the same word, one of them is written, and the other is written, and the other is written, and the other is written, and the other is written. Therefore, in classical Turkish literature, it appears that the use of "and" which is read according to the Arabic rules and formed a linking group in Turkish is not linked to any rule. The determination of the different forms of reference and the solution of how it should be used in works will also ensure that it comply with the writing and rules, as it will eliminate the complexity in works. The dual uses we have identified in the classical Turkish generation will be tried to be assessed according to the information provided by some documentation and linguistic books.
Alan : Filoloji; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|