Atıf Sayısı
17
Görüntüleme
42
İndirme
8
Son yıllarda sosyal bilimler yazın alanında önemli bir kavram haline gelen sosyal sermaye olgusu ekonomi, kalkınma, eğitim, suç gibi alanlarda giderek artarak kullanılmaktadır. 1990’lı yıllardan itibaren sosyoloji temelli kuramsal bir gelişme gösterirken özellikle ekonomi ve kalkınma odaklı çalışma alanlarında sorunların çözümü konusunda yeni bir teknik dil ve yeni bir yaklaşım olarak değerlendirilmektedir. Bundan dolayı sosyal bilimlerin farklı alanlarında bağ kurabilen bir kavram olabilme özelliğine sahiptir. Ancak sosyal sermayeyi inceleyen araştırmacılar, kullandıkları analiz düzeyine ve ele aldıkları konularına göre farklı tanımlar ifade etmektedirler. Bu durum sosyal sermayeye ilişkin birden fazla ve birbiriyle çelişen tanımların ortaya çıkmasına neden olmaktadır. Örneğin kimi çalışmalarda sosyal sermaye içsel ve dışsal sosyal sermaye olarak ikiye ayrılmaktadır. Türkiye’de yapılan sosyal sermaye çalışmalarında ise açık bir biçimde ifade edilmese de genellikle, içsel sermaye yaklaşımının benimsendiği görülmektedir. Ancak yapılan değerlendirmeleri göz önünde bulundurursak Türkiye’nin sosyal sermayesi içsel sosyal sermaye yaklaşımına göre düşük, dışsal sosyal sermaye yaklaşımına göre yüksek olarak değerlendirilebilmektedir. Bu ikili farklılık incelenen nesnenin kim tarafından neyi nasıl ele alıp kurguladığını ve çalışmanın yöntemini irdelememiz gerektiğini hatırlatmaktadır. Aynı zamanda bu ikili farklılık kavramların ayağı yere basmayan felsefi bir söylemin parçası olmadıklarını ve kavramların toplumsal, tarihsel, yerel kökleri olduğunu ve bu gerçeklikler temelinde açıklanması gerektiğini de hatırlatmaktadır. Bu çalışmanın temel hareket noktası egemen söylemi oluşturan yöntem, gösterge ve politika önerilerinin Türkiye’nin “sosyal sermaye gerçeğini” tahlil ederken konunun ancak belirli bir yerden bakınca görünen yönlerini betimleyici bir tarzda öne çıkardığı ve bu yeniden inşa edilmiş gerçekliğin toplumsal gerçekliğin başka açılımlarını görünmez kıldığıdır. Bu çalışmada ise öncelikli olarak sosyal sermaye yönteminin ve ölçütlerinin genel bir değerlendirmesi ile muğlak olan yönleri ortaya koyulacaktır. Daha sonrasında özellikle Dünya Bankası ölçütlerine bağlı ele alınan sosyal sermaye çalışmalarının Türkiye’de yapılan niteliksel ve niceliksel açıdan barındırdığı eksiklikler ortaya koyulmaya çalışılacaktır. Böylelikle sosyal sermaye çalışmalarında klasik iktisadi kalkınmaya dayalı açıklamalarının yetersizliği ve her toplumun tarihi, sosyo-kültürel özelliklerinin dikkate alınmasının gerekliliği ortaya konulacaktır.
The social capital phenomenon, which has become an important concept in the field of social sciences in recent years, is increasingly used in areas such as economy, development, education, crime. Since the 1990s, sociology has demonstrated theoretical development, but it is considered a new technical language and a new approach to solving problems, especially in the fields of economics and development-oriented study. Therefore, it has the ability to have a concept that can connect in different fields of social sciences. But the researchers who study social capital express different definitions according to the level of analysis they use and the topics they deal with. This situation leads to the emergence of multiple and contradictory definitions of social capital. For example, in some studies, social capital is divided into internal and external social capital. In the social capital studies in Turkey, although not expressed in a clear manner, it is often seen that the internal capital approach is adopted. But considering the assessments made, the social capital of Turkey can be assessed as low according to the internal social capital approach, high according to the external social capital approach. This bilateral difference reminds us of who the object is studied and how it is handled and established, and how we need to study the method of work. It also reminds that these concepts of bilateral differences are not part of a philosophical speech that does not put foot on the ground, and that the concepts have social, historical, local roots and should be explained on the basis of these realities. The main point of this study is that the method, indicator and policy proposals that make up the dominant speech assess the "social capital truth" of Turkey while the subject only points out the aspects that appear from a particular place in an illustrative way and that this rebuilt reality makes other opening of the social reality invisible. In this study, it will first be revealed the aspects of the social capital method and the general assessment of the criteria. It will then be attempted to reveal the qualitative and quantitative shortcomings of the social capital work in Turkey, which is addressed in accordance with the standards of the World Bank. Thus, in social capital studies will be revealed the insufficiency of the explanations based on classical economic development and the need to take into account the historical, socio-cultural characteristics of each society.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
