Görüntüleme
25
İndirme
9
Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin Covid-19 pandemisi sürecinde uyguladıkları acil uzaktan eğitime yönelik algılarını metaforlar aracılığıyla tespit etmektir. Araştırmanın çalışma grubu 2020-2021 eğitim-öğretim yılı güz döneminde Kahramanmaraş ilinde devlet okullarında görev yapan 165 öğretmenden oluşmaktadır. Çalışmada nitel araştırma desenlerinden olgubilim modeli kullanılmıştır. Pandemi nedeniyle okullar kapalı olduğu için araştırma verileri çevrimiçi hazırlanan görüşme formu aracılığıyla toplanmıştır. Veri toplama formunda katılımcılardan demografik özelliklerinin yanı sıra “Acil Uzaktan eğitim …………. gibidir. Çünkü ………..” ibaresindeki boşlukları doldurmaları istenmiştir. Veriler, içerik analizi yöntemi ile analiz edilerek kategoriler oluşturulmuştur. Öğretmenlerin acil uzaktan eğitim kavramı hakkındaki algıları, belirlenen bu kategorilere göre yorumlanmıştır. Metaforlar “Aldatıcı Bir Olgu Olarak Acil Uzaktan Eğitim”, “Çaresizlik Hissettiren Bir Olgu Olarak Acil Uzaktan Eğitim”, “Faydalı Bir Olgu Olarak Acil Uzaktan Eğitim”, “Kişisel Çabaya Bağlı Bir Olgu Olarak Acil Uzaktan Eğitim”, “Yetersiz Bir Olgu Olarak Acil Uzaktan Eğitim” ve “Zorlayıcı Bir Etmen Olarak Acil Uzaktan Eğitim” olmak üzere altı kategoride toplanmıştır. Elde edilen metaforlardan öğretmenlerin acil uzaktan eğitimin olumlu etkileri konusunda şüphe içinde oldukları ve uygulamalar esnasında çaresizlik ve umutsuzluk hissettikleri ancak tüm eksikliklere rağmen uzaktan eğitimin olması gerektiğine dair bir algıya sahip oldukları belirlenmiştir.
The aim of this study is to determine teachers' perceptions of distance education, which they gave during the Covid-19 pandemic, through metaphors. The study group of the study consists of 165 teachers working in public schools in Kahramanmaraş in the fall semester of the 2020-2021 academic year. Phenomenology model which is one of the qualitative research designs was used in the study. Since schools were closed due to the pandemic, research data were collected through an online interview form. In the data collection form, besides the demographic characteristics of the participants, they were also asked for filling in the blanks in the sentences of “Distance education is like…………... Because ………..”. Categories were created by analyzing the data with the content analysis method. Teachers’ perceptions about the concept of distance education were interpreted according to these categories. Metaphors were collected in six categories as follows: “Distance Education as a Deceptive Case” ,“Distance Education as a Case of feeling desperate” ,“Distance Education as a beneficial case”, “Distance Education as a case of personal effort”, “Distance Education as an insufficent case”, “Distance Education as a compulsive case”. Based on the metaphors obtained, it was determined that the teachers were suspicious about the positive effects of distance education and felt desperate and hopeless during the online lessons, but they had a perception that distance education should exist despite all the deficiencies.
Alan : Eğitim Bilimleri; Güzel Sanatlar; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
