Görüntüleme
16
İndirme
1
Amaç: Bu çalışmada Akçadağ (Malatya) yöresinde yetişen alıç genetik kaynaklarının şeker içeriklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Materyal ve Yöntem: Çalışmada 5 alıç türüne ait 15 genotip incelenmiştir. İncelenen genotiplerde glikoz, fruktoz, sukroz ve toplam şeker içerikleri belirlenmiştir. Araştırma Bulguları: İncelenen özellikler bakımından çalışılan türler ve genotipler arasında geniş bir varyasyon belirlenmiştir. Türler bazında, Crataegus pontica glikoz, fruktoz ve toplam şeker içerikleri (sırasıyla, 11.0 g 100 g-1, 12.7 g 100 g-1 ve 26.1 g 100 g-1), Crataegus aronia ise sukroz içeriği (3.7 g 100 g-1) bakımından öne çıkmıştır. Genotiplere bağlı olarak, en yüksek glikoz, fruktoz ve toplam şeker içerikleri (sırasıyla, 21.0, 23.6 ve 45.0 g 100 g-1) H-1 genotipinde, en yüksek sukroz içeriği (3.7 g 100 g-1) ise H-15 genotipinde belirlenmiştir. Temel bileşen analiz sonuçlarına göre, oluşan ilk iki bileşen toplam varyasyonun %99.8’ini açıklamıştır. 1. bileşen glikoz, fruktoz ve toplam şeker içerikleri ile ilişkili iken, 2. bileşen ise sukroz içeriği ile ilişkili bulunmuştur. Sonuç: İncelenen alıç genetik kaynaklarının şeker içerikleri bakımından önemli bir potansiyele sahip olduğu ve bu yönüyle ıslah çalışmalarında genetik materyal olarak kullanılabileceği düşünülmektedir.
Objective: In this study was aimed to determine the sugar contents of hawthorn genetic resources grown in the Akçadağ (Malatya) region. Materials and Methods: The study material was consisted in 15 genotypes belonging 5 different hawthorn species. In investigated hawthorn genotypes, glucose, fructose, sucrose and total sugar content were determined. Results: A wide variation was determined between the species and genotypes studied in terms of investigated characteristics. Based on species, Crataegus pontica stood out in terms of glucose, fructose, and total sugar content (11.0 g 100 g-1, 12.7 g 100 g-1, and 26.1 g 100 g-1, respectively), and Crataegus aronia in terms of sucrose content (3.7 g 100 g-1). Depending on the genotypes, the highest glucose, fructose, and total sugar content (21.0, 23.6, and 45.0 g 100 g-1, respectively) were determined in the H-1 genotype, and the highest sucrose content (3.7 g 100 g-1) was determined in the H-15 genotype. According to the principal component analysis results, the first two components explained 99.8% of the total variation. While the first component was related to glucose, fructose, and total sugar contents, the second component was related to sucrose. Conclusion: It is thought that the examined hawthorn genetic resources have significant potential in terms of sugar content and can be used as genetic material in breeding studies.
Alan : Ziraat, Orman ve Su Ürünleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
