Görüntüleme
11
Asırlardır beden, erkekleri zihinle ve kadınları bedenle ilişkilendiren beden/zihin düalizminin tam merkezinde yer almıştır. Bir yabancılaşma alanı olarak beden, kadınlığın sınırlarını ataerkillik üzerinden yeniden tanımlamak için kullanılmıştır ve bu durum bedenin, çağdaş feminist teorinin merkezine alınarak felsefi bir yaklaşım ile kuramlaştırılmasının önünü açmıştır. Dolayısıyla beden, feminist bilim insanlarının kadın bedeninin öznelliği hakkında bilgiye ulaşmak için bir kaynak rolü oynaması sebebi ile çağdaş feminist teoride önemli bir yer tutmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Jeanne Marie Le Prince De Beaumont'un Güzel ve Çirkin (1756) ve Giuseppe Pitré'nin Bilge Catarina (1875) adlı eserlerini Michel Foucault'nun “uysal beden” kavramı üzerinden feminist perspektifler ışığında karşılaştırmalı olarak incelemek ve Güzel ve Çirkin tarafından örneklendirilen geleneksel masal kültürünün baskın ideolojisinin kadın bedenini nasıl şekillendirip dönüştürdüğünü ve Catarina'nın güç ilişkilerini ve belirli disiplin uygulamalarını direnen bedeni ile nasıl altüst ettiğini açığa çıkarmaktır. İki eserin karşılaştırmalı olarak incelenmesi göstermiştir ki Catarina, bağımsız, cesur, kendine güvenen, ekonomik olarak güçlü bir kadın olarak masallarda kültürel bir arşiv olarak yapılanan, adeta kodlanmış plastik mankenleri andıran, kadın bedenini yıkmaktadır.
For centuries, the body has stood at the very center of the body/mind dualism which associates men with the mind and women with the body. As a realm of estrangement, the body has been used to redefine the borders of womanhood by the patriarchy that is the reason why theorizing the body from a feminist philosophical approach has become one of the maverick proponents of contemporary feminist theory. As it is a fruitful source for the feminist scholars to reach knowledge about the subjectivity of the feminine body, in contemporary feminist theory, the body plays an important role. This study aims to propose a new reading of Giuseppe Pitré’s Catarina the Wise (1875), focusing on the comparative analysis of the tale with Jeanne Marie Le Prince De Beaumont’s Beauty and the Beast (1756) within the light of feminist perspectives of Foucault’s notion of “docile bodies.” The comparative reading of the tales intends to illuminate how the dominant ideology of traditional fairy tale culture, exemplified by Beauty and the Beast, shapes and transforms the female body therefore, identity into a docile body and how Catarina subverts the power relations and certain disciplinary practices of fairy tale culture through her resistant body. Catarina as an independent, bold, self-reliant, economically strong woman subverts the construction of the female body as a cultural archive in fairy tales which are coded plastic mannequins.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
