Views
19
Downloands
3
Makro ihtiyati politikanın amacı, ekonomi üzerinde tehlikeli etkileri olan bankacılık krizlerinin çıkmasını engelleyerek finansal istikrarı sağlamaktır. Makro ihtiyati politika bankacılık krizleri ve sistemik riskler karşısında etkili midir? Gelişmekte olan birkaç ülke makro ihtiyati politika araçlarını 2008 mali krizinden çok önce kullanıyordu, ancak sonrasında hem gelişmekte olan hem de sanayileşmiş ekonomilerde makro ihtiyati politika için özel kurumsal ortamlar oluşturmak üzere önemli ilerlemeler kaydedildi. Bu çalışmanın amacı, makro ihtiyati politikanın genel finansal istikrarın sağlanmasındaki önemli rolünü analiz etmektir. 2008 mali krizinden bu yana, makro ihtiyati politika ekonomilerde giderek daha fazla kullanılmaktadır. Bu önlemler, finansal döngüleri yumuşatmayı ve böylece reel ekonomi üzerindeki etkiyi azaltmayı amaçlayarak, para politikasının fiyat istikrarına odaklanmasını ve büyümeyi ve tam istihdamı teşvik etmesini sağlıyor. Makro ihtiyati politika araçları, amaçlarına bağlı olarak döngüselliği önlemek veya finansal sistemin şoklara karşı dayanıklılığını ve sağlamlığını artırmak olmak üzere iki kategoriye ayrılmaktadır. Birinci araç kategorisi, balonların oluşmasını durdurmak ve döngüleri yumuşatmak için, yani sürdürülemez kredi balonlarını önlemek veya dinamik zarar provizyon kuralları gerektirmek için müteşebbislerin borç-özkaynaklarını gelir bazında zorlamak için kullanılır. Makro-ihtiyati politikanın ikinci kategorisi, sistemik kurumlar için sermaye ek ücretleri veya piyasa panikleriyle başa çıkmak için likit varlık bulundurma gerekliliği gibi şoklara karşı dayanıklılığı artırmak ve finansal sistemi daha az karmaşık hale getirmektir.
The aim of the macro warning policy is to ensure financial stability by preventing the emergence of banking crises that have a dangerous impact on the economy. Is macro warning policy effective against banking crises and systemic risks? Several developing countries used macro warning policy instruments far before the 2008 financial crisis, but significant progress was made to create specific corporate environments for macro warning policy in both developing and industrialized economies. The aim of this study is to analyze the important role of macro warning policies in ensuring general financial stability. Since the 2008 financial crisis, macro warning policy has been increasingly used in economies. Those measures aim to soften financial cycles and thus reduce the impact on the real economy, allowing monetary policy to focus on price stability and promote growth and full employment. Macro warning policy instruments are divided into two categories, depending on their objectives, to prevent cyclicity or to increase the financial system's shock resistance and stability. The first vehicle category is used to stop the formation of ballons and soften the cycles, i.e. to prevent unsustainable credit ballons or require dynamic damages provision rules to force the debt-resources of the contractors on the income basis. The second category of macro-preventive policy is to increase the resilience to shocks such as the need to have liquid assets to cope with additional capital fees or market panic for systematic institutions and to make the financial system less complex.
The aim of macroprudential policy is to ensure financial stability by avoiding the outbreak of banking crises, which have a dangerous effect on the economy. Is macroprudential policy effective in the face of banking crises and systemic risks? A few developing countries were using macroprudential policy tools well before the 2008 financial crisis, but significant progress has been made thereafter in both emerging and industrialized economies to put in place specific institutional settings for macroprudential policy. The objective of this paper is to analyze the important role of macroprudential policy in ensuring overall financial stability. Since the financial crisis of 2008, macroprudential policy has been increasingly used across economies. These measures aim at smoothing financial cycles and thereby mitigating the impact on the real economy, thereby allowing monetary policy to focus on price stability and promote growth and full employment. Macroprudential policy instruments fall into two categories, depending on their purpose, namely, to prevent procyclicality or to enhance the resilience and soundness of the financial system against shocks. The first category of instruments is used to stop bubbles from forming and smooth cycles, i.e. to force the debt-equity of economic operators on an income basis to prevent unsustainable credit bubbles, or to require dynamic loss provisioning rules. The second category of macro-prudential policy is to improve the resilience to shocks, such as capital surcharges for systemic institutions or the requirement to hold liquid assets to cope with market panics, and to make the financial system less complex.
Field : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
